Verschil tussen wet en regelgeving (met tabel)

Elk land heeft zijn overheidsinstanties die de wetten aannemen en regelgeving opstellen. Elk overheidsorgaan is verantwoordelijk voor de verschillende soorten regels en handelingen die zij hebben aangenomen ter verbetering van het land. Elk lid van het land dat daar woont of dat land bezoekt, moet deze regels of handelingen volgen.

Wet versus verordening

Een wet is een primair stuk wetgeving dat door een wetgevend orgaan is aangenomen. Tegelijkertijd is een verordening een ondergeschikt of secundair rechtsinstrument dat is gecreëerd om de regels van een wet ten uitvoer te leggen en te verstrekken. Wetten leggen het brede wettelijke kader vast, terwijl regelgeving specifieke richtlijnen en regels voor naleving biedt.

In de ogen van de wet is een wet een wetsvoorstel dat door de overheid wordt ingediend. Het is een juridisch mechanisme dat iets dat gezegd of gedaan is, noteert of opschrijft. Het is een deel van de wet dat het publiek bewust maakt van de regels die van kracht zijn geworden door de leden van het parlement of de regering. Het wordt een handeling wanneer de overheidsinstanties het wetsvoorstel overdragen of ermee doorgaan.

Aan de andere kant is de regeling een goedgekeurde of officiële regel. Het zijn de regels die door het parlement of de overheidsinstanties worden voorgesteld om het gedrag van het publiek te controleren. Het waarborgt ook de goede werking van het recht. Het geeft de richtlijnen voor de wet die moet worden uitgevoerd.

Vergelijkingstabel tussen wet en regelgeving

Wat is Act?

Een wet is, in de context van wet- en regelgeving, een formeel en bindend stuk wetgeving of wettelijke wet uitgevaardigd door een wetgevend orgaan, zoals een parlement, congres of andere bestuursautoriteit. Handelingen worden ook wel statuten genoemd. Ze dienen als de belangrijkste rechtsbron in veel rechtssystemen en spelen een fundamentele rol bij het vormgeven en besturen van de samenleving.

De belangrijkste kenmerken van een wet zijn onder meer:

1. Wettelijke autoriteit: Handelingen dragen de hoogste juridische autoriteit binnen een rechtssysteem. Ze vormen de basis van het juridische kader en zetten de fundamentele regels, beginselen, rechten en plichten op een specifiek rechtsgebied uiteen.
2. Formele vaststelling: Handelingen ondergaan een formeel wetgevingsproces, inclusief het opstellen, debaten goedkeuring door het wetgevend orgaan. Dit proces zorgt ervoor dat wetten nauwkeurig worden onderzocht, besproken en verfijnd voordat ze juridisch bindend worden.
3. Brede reikwijdte: De wetten zijn veelomvattend en behandelen overkoepelende rechtsbeginselen. Zij bieden het raamwerk waarbinnen regelgeving, regels en administratieve procedures worden ontwikkeld en geïmplementeerd.
4. Wijzigingen en intrekkingen: Wetten kunnen door latere wetgeving worden gewijzigd of ingetrokken, maar hiervoor is een formeel wetgevingsproces vereist. Wijzigingen in wetten weerspiegelen de evoluerende maatschappelijke behoeften en waarden.
5. Voorbeelden: Wetten kunnen een breed scala aan onderwerpen bestrijken, van strafrecht (bijvoorbeeld het Wetboek van Strafrecht) tot gezondheidszorg (bijvoorbeeld de Affordable Care Act) en milieubescherming (bijvoorbeeld de Clean Air Act).

Handelingen vormen de hoeksteen van rechtssystemen en vormen de juridische basis voor overheidsoperaties, de bescherming van individuele rechten en de regulering van verschillende aspecten van de samenleving. Ze dienen als referentiepunt voor juridische professionals, beleidsmakers en burgers die hun rechten en verantwoordelijkheden op grond van de wet willen begrijpen.

Wat is verordening?

Een verordening is, in de context van recht en bestuur, een secundair of ondergeschikt juridisch instrument dat wordt gecreëerd en geautoriseerd onder het gezag van een primair stuk wetgeving, ook wel een ‘wet’ of ‘statuut’ genoemd. Regelgeving vervult de cruciale rol van het bieden van specifieke en gedetailleerde regels, richtlijnen en procedures die nodig zijn voor de implementatie, handhaving en administratie van het bredere wettelijke kader dat door een wet is vastgesteld.

Belangrijke kenmerken van regelgeving zijn onder meer:

1. Afgeleide autoriteit: Regelgeving ontleent juridische autoriteit aan de overeenkomstige wet, waarin de overkoepelende juridische beginselen en doelstellingen zijn vastgelegd. Ze kunnen niet zelfstandig bestaan ​​en zijn ondergeschikt aan de wetten.
2. specificiteit: De regelgeving is zeer specifiek en gedetailleerd en beschrijft de praktische vereisten, normen en procedures die individuen, organisaties en overheidsinstanties moeten volgen om aan de wet te voldoen.
3. Creation: Regelgeving wordt opgesteld door overheidsinstanties, bestuursorganen of autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op en de handhaving van de wet. Zij maken gebruik van hun expertise om de bedoelingen van de wetgever in praktische regels te vertalen.
4. Flexibiliteit: Regelgeving kan gemakkelijker worden gewijzigd dan wetten. Wijzigingen in regelgeving kunnen worden doorgevoerd via administratieve procedures of gedelegeerde bevoegdheden zonder nieuwe wetgeving, waardoor tijdige aanpassingen aan veranderende omstandigheden mogelijk zijn.
5. Voorbeelden: Voorbeelden van regelgeving zijn onder meer bouwvoorschriften, normen voor milieubescherming, richtlijnen voor veiligheid op de werkplek en financiële regelgeving uitgegeven door regelgevende instanties zoals de Securities and Exchange Commission (SEC) in de Verenigde Staten.

Belangrijkste verschillen tussen wet en regelgeving

Handelen:

• Primaire wetgeving vastgesteld door een wetgevend orgaan (bijvoorbeeld het parlement of congres).
• Heeft een hoger juridisch gezag en schetst het overkoepelende juridische kader voor een bepaald rechtsgebied.
• Brede reikwijdte, met algemene beginselen, rechten en plichten.
• Gemaakt via een formeel wetgevingsproces, inclusief opstelling, debat en goedkeuring.
• Wijzigingen of intrekkingen vereisen een formeel wetgevingsproces.
• Voorbeelden hiervan zijn de Clean Air Act, de Patriot Act en de Affordable Care Act.

Verordening:

• Secundair of ondergeschikt juridisch instrument dat is gecreëerd om gedetailleerde regels en richtlijnen te bieden op grond van een wet.
• Ontleent bevoegdheden aan de overeenkomstige wet en voorziet in specifieke regels en procedures om de wet te implementeren.
• Beperkt en specifiek van opzet, met gedetailleerde procedures, normen en vereisten.
• Ontwikkeld door overheidsinstanties of autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren en handhaven van de wet.
• Het kan gemakkelijker worden gewijzigd via administratieve procedures of gedelegeerde bevoegdheden zonder nieuwe wetgeving.
• Voorbeelden hiervan zijn bouwvoorschriften, milieuvoorschriften en richtlijnen voor voedselveiligheid.

Referenties

1. https://books.google.com/books?hl=hi&lr=&id=zGI3BAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PR7&dq=definition+of+an+act+as+a+law&ots=SbRY4zurCV&sig=8I_ovHUs_ZmoQl7JVfzvFfAzT5U
2. https://www.jstor.org/stable/2006825
3. https://books.google.com/books?hl=hi&lr=&id=b95vg0KFTBoC&oi=fnd&pg=PA1&dq=+regulation+as+a+law&ots=NhBZsI33Tj&sig=ZYBK-R6YPY53b8LecC7n46z3S7A