Hoe lang leven Labs (en waarom)?

Exact antwoord: 10 – 12 jaar

De Labrador retriever, afgekort als labrador of lab, is een hondenras uit Groot-Brittannië. Het is een van de meest gerenommeerde hondenrassen, vooral in het westelijke deel van de wereld. De labrador dateert uit de jaren 1830 en is een van de oudste hondenrassen ter wereld.

Er is een grote verscheidenheid onder de verschillende labradors. Ze zijn middelgroot van formaat. Hun hoofd is breed met licht geprononceerde wenkbrauwen. De ogen van de labrador zijn bruin of hazelnootkleurig. Labradors worden gekenmerkt door hun expressieve ogen. De oren van dit ras hangen dichter bij het hoofd van de labrador en bevinden zich iets boven zijn ogen.

De labradors hebben een krachtig en gespierd lichaam. De staart en vacht zijn enkele van de onderscheidende en onderscheidende kenmerken van de honden die tot het Labrador-ras behoren. Ze zijn meestal te vinden in drie kleuren: zwart (pitzwart), geel (variërend van roomwit tot vosrood) en chocolade (medium of donkerbruin).

Hoe lang leven Labs?

De gemiddelde levensduur van een labrador varieert van 10 tot 12 jaar. Een recente studie heeft gesuggereerd dat chocolade Labradors een kortere levensduur hebben in vergelijking met degenen die geel of zwart zijn. Verschillende factoren kunnen de levensduur van dit ras beïnvloeden. Sommige van die factoren zijn onder meer voeding, gezondheidszorg, management, erfelijke ziekten, enz. Men moet aandacht besteden aan de gezondheid van hun labrador om hun hond langer te laten leven.

Hoewel de gemiddelde levensduur maximaal 12 jaar is, kan dit niet voor elk lab ter wereld hetzelfde zijn. Sommige labradors kunnen zelfs langer dan twaalf leven en aan de andere kant halen sommigen het misschien niet eens tot tien.

Volgens 2 onderzoeken uitgevoerd in 2004 en 2013 was de mediane leeftijd van overlijden in ongeveer 500 laboratoria 12.25 jaar volgens het eerdere onderzoek. De enquête van 2013 gaf de mediane leeftijd van overlijden op 12.5 jaar in een groep van ongeveer 400 labradors. Een recent onderzoek in 2018 toonde aan dat de mediane leeftijd 12 jaar was uit het onderzoek bij 30,000 labradors. Het is dus veilig om te zeggen dat de gemiddelde levensduur van laboratoria ongeveer 12 jaar is.

Waarom leven labs zo lang?

Labradors erven een goed lichaam en hebben een atletisch lichaamstype. Ze hebben geen erg lange ruggengraat of extreem korte poten die rugklachten kunnen veroorzaken bij dit hondenras. Hun lichamen zijn goed geproportioneerd en daarom geschikt voor atletische activiteiten zoals rennen en springen.

Als algemene vuistregel geldt dat hoe kleiner de honden zijn, hoe langer ze leven in vergelijking met honden die tot de grote categorie behoren. Natuurlijk kunnen er ook uitzonderingen zijn op deze algemene regel. Maar over het algemeen hangen de levensduur en levensduur van honden grotendeels af van hun lichaamsgrootte. Omdat labrador dus in de middelgrote tot grote categorie valt, heeft hij een zeer lange levensduur.

Tot op zekere hoogte kan worden gezegd dat de neiging om langer te leven bij hondenrassen meestal erfelijk is. Omdat de labrador niet erg groot is, valt hij in het midden van de levensverwachting in vergelijking met andere honden met een kleine lichaamsgrootte. Veel genetische en omgevingsfactoren dragen bij aan de levensverwachting van Labrador. De levensduur zal grotendeels afhangen van wat voor soort levensstijl de labrador heeft.

De langstlevende labrador die men kan vinden in de officiële bevestiging was meer dan 19 jaar oud. Adjudant, de oudst bekende labrador, werd geboren in augustus 1936 en stierf in november 1963 op de leeftijd van 27 jaar en 3 maanden. Daarom is niets onmogelijk en als laboratoria goed worden verzorgd en gelukkig worden gehouden, kunnen ze een lang, gelukkig en bevredigend leven leiden.

Conclusie

Labradors zijn geen kortlevende rassen en behoren ook niet tot de rassen met de langste levensduur. De gemiddelde levensduur van labradors is ongeveer 10 tot 12 jaar. Er zijn veel variabelen die de levensduur van een bepaald ras bepalen, inclusief het gewicht, de lengte, het dieet en de algehele gezondheid van de hond. Er wordt opgemerkt dat chocoladelaboratoria een kortere levensduur hebben dan de gele en zwarte.

Er is geen exacte en zekere manier om de exacte levensduur van een bepaald ras te vinden. Ongeacht elke aandoening moet men zijn labrador echter altijd in de best mogelijke gezondheid houden. Ze moeten regelmatig worden gewandeld en er moet voor worden gezorgd dat hun gewicht regelmatig wordt gecontroleerd. Men kan proberen de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd te begrijpen en hen te helpen wanneer dat nodig is. Men mag nooit vergeten dat ze voor hun welzijn immers afhankelijk zijn van hun baasjes.

Referenties

1. https://www.lib.uidaho.edu/digital/objects/guidedreading/guidedread049.pdf
2. https://link.springer.com/content/pdf/10.1007/s10071-016-0958-5.pdf