Hoe lang moet een staat een gevangene uitleveren (en waarom)?

Exact antwoord: binnen 30 dagen vanaf het moment van arrestatie

Het uitleveren van een gevangene is het terugsturen van een gevangene naar zijn thuisland. Dit kan op verschillende manieren worden gedaan, maar gebeurt wanneer de gevangene zijn straf heeft uitgezeten en klaar is om naar huis terug te keren.

De beslissing om een ​​gevangene te deporteren ligt bij het ministerie van Justitie van het land. Het is gebaseerd op verschillende factoren, waaronder de ernst van het misdrijf, de nationaliteit van de verdachte of veroordeelde en of dat land een uitleveringsovereenkomst heeft met het verzoekende land.

Hoe lang moet een staat een gevangene uitleveren?

Het uitleveren van een gevangene verwijst naar het proces waarbij een land een vermoedelijke of veroordeelde crimineel terugstuurt naar zijn thuisland om daar te worden berecht of zijn straf uit te zitten.

In de meeste gevallen heeft een staat 30 dagen om een ​​gevangene uit te leveren. Sommige staten hebben echter verschillende tijdschema's.

Als de gevangene wordt gezocht voor een misdrijf, moet de staat de persoon zo snel mogelijk uitleveren. Als de gevangene wordt gezocht voor een misdrijf, is er geen vast tijdsbestek, maar de staat levert de persoon binnen een paar weken of maanden uit.

In sommige gevallen kunnen veroordeelde criminelen in staat zijn om uitlevering aan te vechten als ze kunnen bewijzen dat ze geen eerlijk proces zouden krijgen in hun thuisland of onderworpen zouden zijn aan foltering of andere vormen van mishandeling.

Hoe lang een staat heeft om een ​​gedetineerde uit te leveren, hangt af van het uitleveringsverdrag tussen de staten. Over het algemeen duurt het uitleveringsproces 30 dagen tot enkele maanden. 

Verzachtende omstandigheden kunnen het proces echter vertragen als de gedetineerde het uitleveringsbevel voor de rechtbank aanvecht of onderworpen is aan een aanvullende strafrechtelijke procedure in zijn eigen land.

Als een staat niet uitlevert, kan de voortvluchtige in die staat blijven of naar een ander land vluchten. Als de dader echter in een ander land wordt aangetroffen, kan dat land de persoon uitleveren aan het verzoekende land.

Waarom zou een staat een gevangene zo lang moeten uitleveren?

Het uitleveren van een gedetineerde kan een lang en ingewikkeld proces zijn. Verschillende factoren kunnen bijdragen aan de hoeveelheid tijd die een staat nodig heeft om een ​​gedetineerde uit te leveren, waaronder de locatie van de gedetineerde, de ernst van de aanklachten tegen hen en of ze al dan niet in een andere staat zijn aangeklaagd.

In sommige gevallen kan een gedetineerde worden opgesloten in een land waarmee moeilijk te onderhandelen is of in een afgelegen gebied. 

In deze gevallen kan het langer duren voordat ambtenaren van de verzoekende staat het vervoer voor de gedetineerde hebben geregeld en alle benodigde papieren hebben verzameld. Bovendien, als de beschuldigingen tegen de gevangene bijzonder zwaar zijn, willen ambtenaren er misschien voor zorgen dat hij correct wordt uitgezet en niet probeert te ontsnappen.

Een Amerikaanse staat kan ook weigeren een persoon uit te leveren als de staat jurisdictie heeft over het strafbare feit en als het uitleveringsverdrag tussen de Verenigde Staten en het buitenland geen uitlevering vereist voor dat specifieke misdrijf.

Een voorbeeld zou zijn dat Californië weigerde Christopher Dorner uit te leveren aan Nevada omdat het uitleveringsverdrag tussen de twee landen geen uitlevering voor moord vereiste. 

Misdaden die uitleveringsdelicten zijn, worden als ernstig beschouwd. Dergelijke misdaden kunnen moord, verkrachting en andere gewelddadige misdaden omvatten. Daarnaast kunnen financiële misdrijven zoals fraude en verduistering ook als uitleveringsdelicten worden beschouwd. Er bestaan ​​uitleveringsverdragen tussen landen om aan te geven welke misdaden als uitleveringsdelicten worden beschouwd.

Er zijn verschillende soorten misdrijven die niet uitgeleverd kunnen worden. Sommige omvatten haatmisdrijven, belastingmisdrijven en witteboordencriminaliteit. Bovendien kan het land van waaruit uitlevering wordt verzocht, ook bepaalde beperkingen hebben op de uitlevering van misdrijven. 

Conclusie

Het uitleveren van een gedetineerde heeft een aantal voordelen. Een van die toepassingen is dat het de overbevolking in gevangenissen kan helpen verminderen. Wanneer een gedetineerde wordt gedeporteerd, komt er ruimte vrij voor een andere gedetineerde in het gevangenissysteem. Dit kan handig zijn, aangezien gevangenissen in de Verenigde Staten te maken hebben met overbevolking.

Een ander voordeel van het uitleveren van gevangenen is dat het de criminaliteitscijfers kan helpen terugdringen. Wanneer gedetineerden uit de gevangenis worden vrijgelaten, hebben ze moeite met re-integratie in de samenleving. Dit kan ertoe leiden dat ze meer misdaden plegen, waardoor de criminaliteitscijfers uiteindelijk stijgen. 

Referenties

1. https://www.cambridge.org/core/journals/international-and-comparative-law-quarterly/article/abs/applying-the-european-convention-on-human-rights-to-extradition-opening-pandoras-box/503A4E9337A81B8CFB51937A3B7F4E1D 
2. https://heinonline.org/HOL/LandingPage?handle=hein.journals/byrint40&div=6&id=&page=