Hoe lang is een tetanus-injectie goed voor (en waarom)?

Exact antwoord: tien jaar

We leven in een wereld waar sommige dingen in de ware zin onvermijdelijk zijn. Het betekent dat ze niet tegen elke prijs kunnen worden vermeden. Zelfs als je probeert te denken aan alles wat je kunt doen, zoals een goede gezondheid behouden, goed eten en meer, kunnen deze dingen nog steeds gebeuren. Een van die dingen is een ziekte of een ongeval.

Als het om ongevallen gaat, brengt dat altijd onvoorziene risico's met zich mee. Dat betekent dat je het niet kunt voorspellen. De onvoorspelbaarheid maakt het nog gevaarlijker omdat je niet weet wat er kan gebeuren. Zelfs een kleine snee kan leiden tot een dodelijke infectie zoals tetanus die niet te genezen is.

Hoe lang is een tetanusinjectie goed voor?

Tetanus is geen ziekte die men kan oplopen en waarvoor men medicijnen kan krijgen om behandeld te worden. Het is een infectie die u kunt oplopen door een snee van een reeds geïnfecteerd scherp voorwerp. Snijden klinkt alsof er niets belangrijks kan gebeuren. Je doet er een pleister op, of je krijgt hechtingen en klaar. Maar zelfs een kleine en eenvoudige snee kan, indien niet op tijd behandeld, tetanus veroorzaken.

Het is een bacteriële ziekte die ook wel Lockjaw wordt genoemd. Het wordt correct Lockjaw genoemd omdat het de kaak- en nekspieren bij een persoon beïnvloedt.

Tetanus zorgt ervoor dat een persoon spasmen krijgt in de nek en kaak. Het klinkt niet zo gevaarlijk maar kan ook levensbedreigend blijken te zijn. Ja, zo dodelijk is het. Wat het nog erger maakt, is dat er geen remedie is voor tetanus. Het enige wat je kan helpen is als je je ertegen laat vaccineren.

Omdat de gevallen van deze ziekte zo zeldzaam zijn, denken mensen er niet veel over na. Vervolgens slagen ze er niet in zich te laten vaccineren. Als ze een ongeluk tegenkomen, is de kans groot dat ze een snee krijgen door een geïnfecteerd scherp voorwerp. Daarna kunnen ze Tetanus oplopen.

Meestal zijn er drie doses van het vaccin. U moet de eerste en tweede dosis met een tussenpoos van vier weken innemen. De derde en laatste dosis moet na een periode van 6 tot 12 maanden worden toegediend. Dat is na de 2e dosis. De effecten houden goed Tien jaar aan. Daarna kun je boostershots maken.

Waarom is een tetanusprik zo lang goed?

Sommige ziekten in de wereld zijn niet te genezen. De enige optie die je hebt is om het onder controle te houden of te proberen het te voorkomen. Of u nu medicijnen kiest of een vaccin krijgt, het is uw keuze. Maar u moet na verloop van tijd nog steeds de medicatie of vaccins blijven gebruiken om de effecten intact te houden.

Bij dodelijke en ongeneeslijke ziekten kunnen medicijnen alleen een ziekte onder controle houden, wat betekent dat het niet dodelijk zal zijn als u regelmatig medicijnen gebruikt. Hetzelfde geldt voor vaccins. De reden is dat de medicijnen effecten hebben die maar een tijdje aanhouden. Na een tijdje kan de effectiviteit afnemen. Hetzelfde geldt voor tetanusvaccins. 

De redenen waarom de tetanusvaccins slechts tien jaar meegaan, zijn als volgt:

• De effectiviteit van medicijnen hangt af van de formule en samenstelling. Het tetanusvaccin wordt op een bepaalde manier geformuleerd, dat de effecten beginnen af ​​te nemen tien jaar nadat alle drie de vaccins zijn toegediend.
• De tweede reden is de ernst van de snee. Aangezien je tien jaar veilig bent, lijkt het misschien niet nodig om verder te gaan met andere opnamen. Maar je weet nooit wanneer je geknipt wordt.

Conclusie

Soms kunnen kleine dingen grote problemen veroorzaken. Tetanus is er daar één van. Slechts een enkele en kleine snee leidt tot spasmen of, in het ergste geval, de dood.

Daarom is het beter om beschermd te blijven. Zorg ervoor dat u uw vaccins op tijd inneemt. Zelfs de booster-shots zijn belangrijk omdat de effecten van de dosis slechts ongeveer tien jaar aanhouden. Daarna heb je een zekere mate van bescherming, maar het is altijd raadzaam om de juiste voorzorgsmaatregelen te nemen. Voorzorgsmaatregelen nemen is immers beter dan later spijt hebben.

Referenties

1. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/233093/WER8120_198-208.PDF
2. https://europepmc.org/article/med/8854030