Verschil tussen ALS en PLS (met tabel)

ALS en PLS zijn ziekten die het zenuwstelsel in de moderne wereld aantasten. Het is belangrijk om je bewust te zijn van deze ziekten en hun verschillen.

Beide ziekten komen voor bij mensen ouder dan 40 jaar. Het is echter mogelijk om op elke leeftijd de diagnose van een van deze ziekten te krijgen.

ALS versus PLS

Het belangrijkste verschil tussen ALS (Amyotrofische Laterale Sclerose) en PLS (Primaire Laterale Sclerose) is dat Amyotrofische Laterale Sclerose de bovenste en onderste motorneuronen aantast.
Aan de andere kant treft primaire laterale sclerose alleen alleen de bovenste motorneuronen.

ALS, een vorm van progressieve ziekte van het neuronsysteem, staat bekend als een zeer dodelijke ziekte. Er is tot op heden geen remedie gevonden voor Amyotrofische Laterale Sclerose. De oorzaak van de meeste gevallen van deze neuronziekte is ook onbekend.

PLS, een progressieve ziekte van het neuronsysteem, staat bekend als een minder fatale versie van ALS. Sommige wetenschappers pleiten er zelfs tegen dat PLS een aparte ziekte is en zeggen in plaats daarvan dat het eenvoudigweg een minder ernstige versie van ALS is, die in de toekomst tot ALS zou kunnen leiden.

Vergelijkingstabel tussen ALS en PLS

Wat is ALS?

ALS, een afkorting van Amyotrofische Laterale Sclerose, is een progressieve ziekte van het zenuwstelsel. Het tast de zenuwcellen in het ruggenmerg en de hersenen aan, waardoor de spieren niet meer onder controle zijn.

Het wordt de ziekte van Lou Gehrig genoemd, naar de honkbalspeler waarvan algemeen bekend is dat hij de ziekte heeft geërfd.

Van 5-10% van de gevallen van ALS is bekend dat ze erfelijk zijn. Voor de rest is de oorzaak onbekend.

ALS begint op kleinere schaal. Het kan beginnen met spiertrekkingen, onduidelijke woorden of zwakte van de ledematen.

Het is een dodelijke ziekte waarvan bekend is dat deze binnen twee tot vijf jaar na de diagnose dodelijk is. Er bestaat geen geneesmiddel.

Symptomen van ALS variëren van persoon tot persoon. Enkele veel voorkomende waargenomen symptomen zijn -

• Moeilijk lopen
• Struikelen en vallen
• Zwakte in voeten, benen en enkels
• Handzwakte of onhandigheid
• Onduidelijke spraak
• Moeite met slikken
• Spierkrampen
• Ongepast lachen, huilen of geeuwen
• Trillingen in armen, schouders en tong

ALS zorgt ervoor dat motorneuronen achteruitgaan en uiteindelijk afsterven. Wanneer motorneuronen beschadigd zijn, kunnen ze geen berichten verzenden tussen de hersenen en het ruggenmerg en naar de spieren door het hele lichaam. Hierdoor kunnen de spieren niet normaal functioneren.

Wat is PLS?

Net als ALS is PLS een progressieve degeneratieve ziekte van de motorneuronen.

De voortgang van PLS is geleidelijker en minder verwoestend dan ALS. Hierdoor verkort PLS de levensverwachting van zijn slachtoffers niet.

PLS leidt niet tot spierverspilling. Hoewel het uitschakelen is, is het niet dodelijk. Sommige ALS-specialisten geloven ook dat PLS mogelijk een ziekte is op het ALS-continuüm en mogelijk geen afzonderlijke ziekte op zich is. Gewoon een langzaam voortschrijdend type ALS.

Dit komt ook omdat PLS het potentieel heeft om opnieuw geclassificeerd te worden als ALS als zowel de bovenste als de onderste motorneuronen na verloop van tijd aangetast worden.

PLS begint met stijfheid en pijn als gevolg van spasticiteit. Geleidelijk aan kan PLS evenwichtsproblemen en lage rug- en nekpijn ontwikkelen.

Naarmate de bovenste ledematen aangetast worden, worden de dagelijkse taken steeds moeilijker. Spraakproblemen beginnen zich te ontwikkelen. Slikken en ademen worden in de latere stadia van de ziekte aangetast.

Geen enkele behandeling vertraagt ​​of keert PLS om. Symptomen kunnen worden behandeld met medicijnen om pijn, spierkrampen en spierspasticiteit te verminderen. Fysiotherapie kan ook gewrichtsimmobiliteit en logopedie bestrijden voor mensen die last hebben van gezichtsspieren.

Het leeftijdsbereik voor aanvang van ALS varieert van 35 tot 66 jaar, met een mediane leeftijd van ongeveer 50.5 jaar.

Individuen die lijden aan PLS wordt geadviseerd om regelmatig neurologen te bezoeken om zich te laten testen op kenmerkende neuronale degeneratie van ALS.

Belangrijkste verschillen tussen ALS en PLS

1. ALS beïnvloedt zowel de bovenste als de onderste motorneuronen van de getroffen persoon. Het is bekend dat PLS, omdat het minder ernstig is, alleen de bovenste motorneuronen aantast.
2. Omdat PLS een minder ernstige ziekte is, wordt de levensverwachting niet verkort. Het is bekend dat ALS ongeveer twee tot vijf jaar na de diagnose mensen doodt.
3. De oorzaak van ALS is onbekend; een kleine minderheid van de gevallen is erfelijk. PLS wordt veroorzaakt door mutaties in een gen genaamd ALS2.
4. PLS is een minder voorkomende ziekte dan ALS, die elke 1 op de 10 miljoen mensen treft, vergeleken met de 200 op de 10 miljoen ALS.
5. De kans dat een persoon ALS krijgt van een ouder die aan de ziekte lijdt, is ongeveer 50%. PLS komt meer sporadisch voor.

Conclusie

Het is belangrijk om het bewustzijn over deze ziekten te vergroten. Omdat de oorzaken onbekend zijn, kunnen ze op elk moment iedereen treffen.

Het hebben van basiskennis over bepaalde ziekten helpt deze ziekten op tijd te diagnosticeren. Dit kan er ook toe leiden dat de behandeling op tijd wordt gestart, wat in meer fatale gevallen de levensverwachting van de getroffen persoon kan verlengen.

Overrompeld worden door zelf door een dergelijke ziekte te worden getroffen of door een familielid dat wordt getroffen, kan verwoestend zijn. Meer kennis over dit onderwerp zou je moeten helpen om het beter te bestrijden.

Referenties

1. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0896627306007252
2. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352340920311410