Hoe lang na Mono kun je kussen (en waarom)?

Hoe lang na Mono kun je kussen (en waarom)?

Exact antwoord: na ongeveer 24 maanden

Mono verwijst eigenlijk naar infectieuze mononucleosis. Het is een ziekte die wordt veroorzaakt door het virus genaamd EBV. Hoewel het vooral tieners treft, kunnen mensen van alle leeftijdsgroepen door deze ziekte worden getroffen. Het staat zelfs bekend als kusziekte omdat het via speeksel van de ene persoon op de andere wordt overgedragen. In sommige gevallen vertonen zelfs pasgeboren baby's enkele kleine symptomen van mono, maar over het algemeen zijn deze symptomen gering en niet merkbaar. Zodra een persoon besmet raakt, verwerft het lichaam de immuniteit om het virus te bestrijden en daarom is er minder kans dat de persoon de ziekte voor de tweede keer oploopt.

Vooral tieners in de leeftijdsgroep van 12-19 jaar hebben een maximale kans om de ziekte op te lopen. Ongeveer 30% van de tieners van deze leeftijd heeft deze ziekte opgelopen. De symptomen zijn in sommige situaties merkbaar, terwijl ze in andere sluimerend blijven.

Hoe lang na Mono kun je kussen?

Hoe lang na Mono kun je kussen?

TypeTijd
Minimale tijd3 maanden
Maximale tijd24 maanden

Mono is geen gevaarlijke of dodelijke ziekte. De basissymptomen zijn onder meer zwelling van de lymfeklieren in de nek en armen, koorts met hoge temperatuur en frequente koude rillingen. Enkele andere symptomen van mono zijn hoofdpijn, zwelling van de amandelen, zwakte, 's nachts zweten en huiduitslag bij de mond. Soms kan er zwelling zijn van andere vitale organen zoals de lever en de milt. Hoewel deze ziekte zeer besmettelijk is, is ze niet dodelijk en kan ze gemakkelijk worden genezen door een kleine behandeling.

Soms wordt mono zelfs verward met andere veelvoorkomende virale ziekten zoals griep. De symptomen lijken zo sterk op elkaar dat het moeilijk is om mono van dergelijke ziekten te onderscheiden. Symptomen zoals koorts kunnen binnen 2 weken verdwijnen, maar andere symptomen houden aan, zelfs nadat de koorts is verdwenen. Welnu, als deze symptomen langer dan 2 weken aanhouden, moet men op zijn vroegst een arts raadplegen.

Het virus verspreidt zich van de ene persoon naar de andere door contact met lichaamsvloeistoffen zoals speeksel, bloed, enz. Naast niezen en kussen kan het zich zelfs verspreiden door een seksuele relatie met de getroffen persoon en orgaantransplantatie. Het virus blijft normaal gesproken ongeveer drie tot vijf weken in het lichaam aanwezig voordat het daadwerkelijk de symptomen begint te weerspiegelen. De symptomen zijn na 3-5 maanden merkbaar. Bij kinderen is dit tijdsverschil relatief kleiner.

Mono

EBV is een van de meest voorkomende virussen ter wereld. Het blijft in een inactieve toestand in het lichaam, behalve in enkele zeldzame situaties waarin het geactiveerd wordt en symptomen begint te weerspiegelen. Mensen in de leeftijdsgroep van 12 tot 25 jaar, verpleegkundigen, medische professionals en personen die medicijnen gebruiken om het immuunsysteem te onderdrukken lopen een groot risico om deze ziekte op te lopen. Daarom moet men zeer voorzichtig zijn met de personen met wie hij in contact komt.

Waarom zou je zo lang moeten wachten om te kussen na Mono?

Er zijn verschillende manieren om mono te diagnosticeren. De eerste processen omvatten het algemene onderzoek van de arts naar de personen met wie hij in het recente verleden in contact is geweest, de leeftijd en de tijd dat hij de symptomen opmerkte. De arts noteert de temperatuur en controleert of de milt vergroot is of niet. Dan raadt de arts u aan een bloedtellingstest te ondergaan die de kans op infectie bevestigt als het aantal lymfocyten extreem hoog wordt.

Dan zou de telling van WBC's worden gedaan om te beoordelen of het lichaam extra WBC's aanmaakt om het virus terug te dringen. De tweede medische test omvat de monospot-test waarbij het bloed van de patiënt wordt beoordeeld om erachter te komen of het lichaam antilichamen aanmaakt om tegen deze vreemde gevaarlijke virussen te vechten. Er is een speciale groep antilichamen die bekend staat als heterofiele antilichamen die in actie komen wanneer het lichaam is geïnfecteerd met microben of vreemde stoffen.

De volgende test die wordt uitgevoerd is de EBV-antilichaamtest waarbij het bloed van de patiënt wordt beoordeeld om te bepalen of het lichaam antilichamen aanmaakt tegen het EBV-virus. Het is de test die resultaten oplevert met de hoogste nauwkeurigheid. Maar de test en de beoordeling van de resultaten kunnen langer duren dan normaal. Als de ziekte binnen de periode van 3-5 weken goed wordt beoordeeld, is er minder kans op complicaties en contractie bij andere individuen.

Mono

Als onderdeel van de behandeling en medicatie schrijft de arts medicijnen voor die corticosteroïden bevatten om de zwelling van de klieren en de milt te verminderen. In de meeste gevallen genezen de symptomen binnen 2 maanden na de juiste zorg en behandeling.

Conclusie

Men kan echter zelfs enkele huismiddeltjes nemen om deze ziekte te voorkomen en te genezen. De besmette persoon moet voldoende rusten en voldoende vocht consumeren. Het consumeren van warme soep en ander voedsel om het immuunsysteem te helpen bij het bestrijden van ziekten wordt sterk aanbevolen. Goede zorg, behandeling kan de persoon helpen bij het herstellen van de ziekte.

De geïnfecteerde persoon moet zich echter gedurende ten minste 18-24 maanden onthouden van kussen of zich overgeven aan elk type fysiek contact met andere personen. De persoon mag zich in deze periode zelfs niet overgeven aan bloedtransfusie en transplantatie van organen. Hij moet proberen een minimale afstand tot andere personen te bewaren.

Ouders mogen hun kinderen echter geen aspirine geven om koorts te onderdrukken, aangezien dit kan leiden tot verdere complicaties zoals blijvende schade aan de lever en de nieren. De patiënt dient het advies van de arts op te volgen en dient goed voor zichzelf te zorgen.

Referentie

  1. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1583/13-4275MR.1
  2. https://content.iospress.com/articles/journal-of-alzheimers-disease/jad101878
stip 1
Een verzoek?

Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️

Avatar van Nidhi

OverNidhi

Hoi! Ik ben Nidhi.

Hier bij de EHL draait het allemaal om heerlijke, gemakkelijke recepten voor informeel vermaak. Dus kom met mij mee naar het strand, ontspan en geniet van het eten.

21 reacties

  1. De uitgebreide uitleg van de diagnostische tests en behandelmogelijkheden is verhelderend. Het verduidelijkt de medische processen die daarbij betrokken zijn.

  2. Het is zeker raadzaam om de voorgestelde termijnen te volgen voordat u zich bezighoudt met activiteiten zoals kussen, om verspreiding van het virus te voorkomen.

    1. Absoluut. Het is van cruciaal belang dat u de nodige voorzorgsmaatregelen neemt om de overdracht van mono te voorkomen.

  3. Bedankt voor het informatieve artikel waarin de symptomen, oorzaken en duur van mono worden uitgelegd. Het is belangrijk om het bewustzijn over deze ziekte te vergroten.

    1. Daar ben ik het mee eens. Ik denk dat het essentieel is om de tekenen en symptomen van mono te herkennen om een ​​verkeerde diagnose te voorkomen en een juiste behandeling te garanderen.

  4. De nadruk op het belang van een goede diagnose en vroegtijdige behandeling is lovenswaardig. Het benadrukt het belang van zorgvuldigheid in de gezondheidszorg.

    1. Ik ben het er helemaal mee eens. De nauwkeurige diagnose en tijdige interventie zijn cruciaal voor het effectief beheren van mono.

  5. De discussie over de transmissieroutes van mono is essentieel voor het vergroten van het bewustzijn en het bevorderen van waakzaamheid in de gezondheidszorgpraktijk.

    1. Absoluut. Het is van cruciaal belang om prioriteit te geven aan voorlichtings- en preventiemaatregelen om de risico's die gepaard gaan met mono te beperken.

  6. De inzichten in de risico’s van mono voor verschillende leeftijdsgroepen en beroepen zijn verhelderend. Het onderstreept de noodzaak van proactieve maatregelen.

    1. Het artikel verheldert met succes de demografische factoren die bijdragen aan de prevalentie van mono. Het is een uitgebreid overzicht.

  7. Dit artikel biedt een evenwichtig perspectief op de overdracht en preventie van mono. Het benadrukt de noodzaak van voorzichtigheid en begrip.

  8. De informatie over de behandelaanpak voor mono is inzichtelijk en toont de medische ingewikkeldheden aan die betrokken zijn bij het beheersen van deze aandoening.

Laat een reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *