Hoe lang duurde de apartheid (en waarom)?

Exact antwoord: 42 jaar

Apartheid was het Afrikaanse woord voor 'afscheiding' en het werd gebruikt om het racistische politieke en economische systeem te karakteriseren dat door de blanke minderheid aan niet-blanken werd opgelegd. Van 1948 tot 1994 werd het uitgevoerd door de regerende partij van Zuid-Afrika, de Nationale Partij.

Hoe lang duurde de apartheid?

Zuid-Afrika heeft een lange geschiedenis van rassenscheiding, met rassenwetgeving die teruggaat tot 1806. De Population Registration Act van 1950 breidde het echter aanzienlijk uit door Zuid-Afrikanen in vier groepen in te delen: Bantu, Coloured, White en Asian. Het doel van de wet was om de blanke suprematie in de Verenigde Staten levend te houden.

Mannen en vrouwen van kleur werden gedwongen om in tien als zodanig 'zwarte thuislanden' te blijven, waar ze ondernemingen mochten oprichten. Vergunningen waren nodig om in aangewezen „witte districten” te kunnen wonen en werken. Ziekenhuizen, apotheken, bussen en andere openbare voorzieningen waren allemaal gescheiden en niet-blanken mochten niet deelnemen aan de politiek.

De gevolgen voor de niet-blanke bevolking van Zuid-Afrika waren desastreus. De regels scheidden gezinnen vaak van elkaar (als ouders zwart en wit waren, werden hun kinderen geclassificeerd als 'gekleurd'), en tussen 3.5 en 1961 werden 1994 miljoen mensen met geweld uit hun huizen gehaald. Niet-blanken werden tot extreme armoede en ellende gedwongen toen hun grond werd verkocht voor een fractie van de waarde.

Waarom duurde apartheid zo lang?

De apartheid duurde zo lang omdat de formele ineenstorting van de apartheidsregering in Zuid-Afrika een lang en moeizaam proces was. Het beëindigen van de regering die de blanke minderheid van het land toestond de zwarte meerderheid van het land te domineren, vergde tientallen jaren van agitatie van zowel binnen als buiten het land, evenals wereldwijde economische druk.

Apartheid werd in 1973 door de Verenigde Naties verworpen, maar toen de zaak in 1976 op het spel kwam toen de politie traangas en kogels gebruikte tegen schoolkinderen in Soweto. Het geweld leidde tot verontwaardiging, wat ertoe leidde dat de Verenigde Naties een wapenembargo oplegden tegen Zuid-Afrika, gevolgd door economische sancties van het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten in 1985.

Druk van buitenaf, zoals de Verenigde Staten en binnenlandse protesten, dwongen de Zuid-Afrikaanse presidenten uiteindelijk om een ​​einde te maken aan de apartheid. Hij bevrijdde Mandela door de band op te heffen op het ANC in 1990.

Degenen die ervan verdacht werden een raciaal gemengde relatie te hebben, werden opgespoord door de Immorality Acts van 1927 en 1950, en als ze ontdekten dat ze de apartheid schendten, konden ze gevangenisstraf, boetes of zweepslagen krijgen. Een zwarte man of vrouw die zonder hun 'dompas', een paspoort met vingerafdrukken, een foto, persoonlijke gegevens over het beroep en een officiële toestemming om in een bepaald deel van het land te verblijven, wordt ontdekt, kan ook gevangen worden gezet.

Tijdens de vier maanden durende Defiance-beweging trotseerden meer dan 8,000 vrijwilligers de apartheidsregels door te weigeren passen te dragen, de avondklok te overtreden en toegang te krijgen tot openbare ruimtes en voorzieningen die alleen voor blanken waren gereserveerd. De campagne leidde tot een landelijke beweging voor bevrijding in Zuid-Afrika en trok de aandacht van de Verenigde Naties.

De hoofdvrijwilliger van de Defiance-campagne van 1952 was Nelson Mandela, voorzitter van de ANC Youth League. Vervolgens speelde hij een sleutelrol bij het mobiliseren van grootschalige oppositie tegen de apartheid, en in 1961 richtte hij de beruchte gewapende vleugel van het ANC op, 'Umkhonto we Sizwe' (Speer van de Natie).

Mandela werd veroordeeld tot 27 jaar gevangenisstraf voor zijn rol in zowel vreedzaam als gewelddadig verzet, gedurende welke tijd hij werd blootgesteld aan afschuwelijke en wrede omstandigheden. Zijn verhaal werd over de hele wereld bekend.

Conclusie

Apartheid was inderdaad de term die de partij gebruikte voor haar beleid van rassenscheiding, dat was gebaseerd op de lange geschiedenis van het land van rassenscheiding tussen de regerende blanke gemeenschap en de niet-blanke gemeenschap. Het apartheidsbeleid dicteerde waar Zuid-Afrikanen konden wonen en werken, afhankelijk van hun ras, het soort scholing dat ze konden krijgen, of ze konden stemmen, met wie ze konden omgaan en van welke gescheiden openbare voorzieningen ze gedurende deze tijd gebruik konden maken.

Op 26 april 1994 stemden bijna 22 miljoen Zuid-Afrikanen bij de eerste multiculturele parlementsverkiezingen van het land, waarbij Nelson Mandela werd gekozen als de eerste zwarte leider van het land.

Referenties

1. https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/9780822384922/html
2. https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=r1PaqTCcna8C&oi=fnd&pg=PP9&dq=apartheid&ots=0_OrsGbPgB&sig=Vlm0DIjB6oHlRImnhKwCOV2bjCE