Hoe lang duurde het Romeinse rijk (en waarom)?

Exact antwoord: meer dan 1000 jaar

Het Romeinse Rijk was een van de grootste en meest invloedrijke beschavingen ter wereld en hield meer dan duizend jaar stand. Het duurde van ongeveer 700 voor Christus tot ongeveer 1400 na Christus. Het was de post-republikeinse periode van het oude Rome. Het omvatte grote territoriale bedrijven rond de Middellandse Zee in Europa, Noord-Afrika en West-Azië, allemaal geregeerd door Romeinse keizers.

Vanaf de oprichting tot aan de val ervan heeft het Romeinse Rijk tientallen culturen veroverd en erin geïntegreerd die het rijk zo lang in stand hebben gehouden. Na de militaire crisis werd het rijk geregeerd door meerdere keizers die de heerschappij over het West-Romeinse Rijk en het Oost-Romeinse Rijk deelden. De oostelijke provincies van het rijk stonden bekend als het Byzantijnse rijk.

Hoe lang duurde het Romeinse rijk?

Het oude Rome kende twee belangrijke perioden in de geschiedenis. De eerste was de Romeinse Republiek die duurde van 509 voor Christus tot 27 voor Christus. Tijdens deze periode had Rome geen leiders. De Romeinse regering werd geleid door gekozen functionarissen. De tweede periode was het Romeinse Rijk dat duurde van 27 voor Christus tot 476 voor Christus (West-Romeinse Rijk) en tot 1453 na Christus (Oost-Romeinse Rijk).

Octavianus, een van de machtigste mannen in Rome, had zichzelf Augustus genoemd en werd de eerste keizer van Rome in 27 voor Christus. Dit markeerde het begin van het Romeinse Rijk. De eerste periode van het Romeinse Rijk was een van de meest welvarende tijden van het oude Rome. Het rijk breidde zich enorm uit om de grootste uitgestrektheid van Rome te bestrijken en werd in het proces extreem rijk.

Het tijdperk van Augustus zag het begin van het Romeinse Rijk, samen met grote staaltjes van architectuur en een systematisch principe voor rechtvaardiging van toepassing op alle mensen en hun rechten als burgers. Het Romeinse leger bleef evolueren naarmate nieuwe keizers met effectief leiderschap en organisatorische vaardigheden nieuwe hervormingen doorvoeren voor het succes van hun leger en het rijk.

Waarom duurde het Romeinse rijk zo lang?

Rome heeft het zo lang volgehouden dankzij zijn geniale beheerders. De traditionele datum voor de oprichting van Rome is 753 v.Chr., maar het was pas in 27 v.Chr. het Romeinse Rijk. Op dat moment was het zijn grondgebied echter al honderden jaren aan het uitbreiden. Tegen de tijd dat het rijk werd gesticht, had Rome al grote gebieden in Europa, Noord-Afrika en Anatolië in handen.

De Romeinse Republiek werd het Romeinse Rijk in 27 v.Chr. toen de geadopteerde zoon van Julius Caesar, beter bekend als Augustus, de heerser van Rome werd. Hij vestigde een autocratische regeringsvorm waarin hij de enige heerser was en alle belangrijke beslissingen nam. Omdat Augustus Caesar buitengewoon efficiënt was in zijn organisatie van de Romeinse staat, was hij in staat om de basis te leggen voor het langlevende en wijdverbreide Romeinse Rijk van de volgende 500 jaar.

Echter, in 476 na Christus, werd de keizer van het rijk, Romulus Augustus, afgezet door een Germaanse koning genaamd Odoacer, die Rome was binnengevallen. Omdat Rome zijn keizer had verloren, werd het Romeinse rijk opgesplitst in westelijke en oostelijke provincies. Kort na de splitsing ging het niet goed met de westelijke provincie en loste het op in 476 na Christus.

Het Romeinse rijk heeft zo lang bestaan ​​omdat het een unieke organisatiestrategie had ontwikkeld. Hun organisatorische principes waren rationeel, onpartijdig en niet-persoonlijk. De Romeinse keizers waren erg pragmatisch in hun manier van doen, omdat ze vertrouwden op ervaring en niet alleen op dogmatische principes. Het Romeinse leger was professioneel, goed opgeleid en voldoende uitgerust om zich te verdedigen. Ze wisten stabiele grenzen te behouden en de vrede binnen die grenzen redelijk goed te bewaren.

Na de splitsing werd het westerse rijk echter geplaagd door meerdere invasies van de Duitse stammen uit het noorden. Deze aanvallen op de noordgrens legden te veel druk op het rijk. Het Romeinse leger was verzwakt door het gebrek aan rekrutering en geld, wat voorheen in Rome ongehoord was. De huurlingenstam vestigde zich in Rome en uiteindelijk viel het West-Romeinse rijk.

Het oostelijke rijk, later bekend als het Byzantijnse rijk, duurde langer dan de westelijke provincie. Het kwam echter ook tot een einde met de val van Constantinopel, die de laatste val van het laatste Romeinse rijk in 1453 na Christus markeerde.

Conclusie

Het Romeinse Rijk begon als een republiek maar werd later een rijk in 27 v.Chr. onder het bewind van Augustus. Het groeide uit tot het hele Middellandse Zeegebied. Het westelijke rijk stortte in 476 na Christus in, terwijl het oostelijke rijk in 1453 na Christus instortte.

Er zijn veel verschillende meningen over waarom het Romeinse rijk zo lang heeft geduurd. Enkele van de belangrijkste redenen waren nieuwe wetten en techniek, militaire potentie en sociale wetgeving om politieke fragmentatie te bestrijden, samen met uitzonderlijke leiders. De sociale organisatie van het Romeinse Rijk leidde tot de-fragmentatie van de politiek en de uitgebreide bouwprogramma's hielpen Rome meer dan duizend jaar voort te leven.

Referenties

1. https://www.jstor.org/stable/26058532
2. https://www.cambridge.org/core/journals/journal-of-roman-studies/article/poseidonios-on-problems-of-the-roman-empire/BAC1A24A3A7A64FD5BEB753049FEEB08