Hoe lang is een levenslange gevangenisstraf (en waarom)?

Exact antwoord: 7-30 jaar

Gevangenisstraf betekent het ontnemen van de vrijheid van een persoon die door een rechtbank is gestraft. Een gevangene moet in de gevangenis blijven tot het einde van de gevangenisstraf, tenzij voorwaardelijk vrijgelaten of goed gedrag. Een gevangene die een levenslange gevangenisstraf krijgt, heeft echter misschien niet zoveel geluk. In veel landen komen gevangenen die een levenslange gevangenisstraf uitzitten niet in aanmerking voor voorwaardelijke vrijlating. In plaats daarvan moeten ze de volledige straf in de gevangenis doorbrengen.

Afhankelijk van het gepleegde misdrijf kan de levenslange gevangenisstraf variëren van 7 tot 30 jaar. De duur verschilt ook in verschillende landen of verschillende staten binnen een land. 

Hoe lang is een levenslange gevangenisstraf?

De twee soorten levenslange gevangenisstraffen variëren afhankelijk van de gepleegde misdaden en het land of de staat die de crimineel heeft veroordeeld. 

Het eerste type levenslange gevangenisstraf wordt een bepaalde levenslange gevangenisstraf genoemd. Hier is onder geen enkele omstandigheid een vermindering van de gevangenisstraf mogelijk. Daarom kan de gevangene de gevangenis niet verlaten voor voorwaardelijke vrijlating, goed gedrag of enige andere reden door een beroep te winnen. Het tweede type staat bekend als een onbepaalde levenslange gevangenisstraf. Hier krijgt de crimineel levenslang met kans op vervroegde vrijlating of vrijlating door goed gedrag. 

De meeste landen hebben een vooraf bepaalde periode voor verschillende gepleegde misdaden. 

In Engeland en Wales is de minimale levenslange gevangenisstraf 15 jaar. Dit neemt echter toe afhankelijk van de ernst van het misdrijf. 

Een crimineel in India kan 14 tot 30 jaar worden gegeven, afhankelijk van het misdrijf. De wet bepaalt dat de vrijlating van een gevangene om welke reden dan ook niet kan plaatsvinden vóór de minimumduur van 14 jaar. 

In de Verenigde Staten variëren de duur en het aantal levenslange gevangenisstraffen van staat tot staat. Gemiddeld is de minimale levenslange gevangenisstraf 15 jaar. Sommige criminelen kunnen echter veel meer krijgen, afhankelijk van de ernst van hun misdrijf. De langste straf in de geschiedenis van de VS is twee keer levenslang plus 10,000 jaar voor meerdere moorden. 

Net als in de VS varieert de minimale levenslange gevangenisstraf van staat tot staat. De gemiddelde duur van een levenslange gevangenisstraf is echter 25 jaar. Een levenslange gevangenisstraf in Canada varieert van 7 tot 25 jaar, waarbij misdaden zoals moorden met eerste en tweede graad gegarandeerde gevangenisstraf krijgen. 

Samengevat,

Waarom is een levenslange gevangenisstraf zo lang?

De duur van de levenslange gevangenisstraf hangt af van het soort en de ernst van het gepleegde misdrijf. 

Moord is de meest voorkomende reden voor een levenslange gevangenisstraf. Andere misdrijven zijn onder meer verkrachting, vooral als het gaat om minderjarigen, mensenhandel, ontvoering en drugshandel. Ook recidivisten voor minder zware misdrijven kunnen een levenslange gevangenisstraf krijgen. 

Meerdere straffen die aan criminelen worden gegeven voor elk misdrijf dat ze hebben gepleegd, kunnen ook van invloed zijn op de duur van de straf. 

Dit soort zinnen kan van twee soorten zijn. Ten eerste kunnen de levenslange gevangenisstraffen gelijktijdig zijn, wat betekent dat de gevangenen alle straffen tegelijkertijd uitzitten. Een gevangene kan bijvoorbeeld 5, 20-jarige straffen in 20 jaar voltooien en niet in 100. Ten tweede kunnen de straffen voor elk misdrijf achter elkaar worden uitgevoerd, de een na de ander. Op deze manier telt de tijd op, zelfs tot 10,000 jaar. De jury beslist over het lot van de meerdere levenslange gevangenisstraffen die door gevangenen worden uitgezeten. 

Mogelijkheid van vervroegde vrijlating is een andere factor die van invloed is op de duur van een levenslange gevangenisstraf. Hier kan de gedetineerde voorwaardelijk worden vrijgelaten na de minimumperiode die de rechter tijdens de zitting heeft bepaald. De gedetineerde moet vóór het beroep aan bepaalde voorwaarden voldoen. Een uitzondering is een levenslange bevel, wat betekent dat de dader zijn hele leven in de gevangenis moet doorbrengen. 

De minimale duur voordat een gevangene voorwaardelijke vrijlating krijgt, verschilt in verschillende landen.

In Australië hangt de non-parole periode af van het misdrijf. Meerdere moorden hebben bijvoorbeeld een minimum van 30 jaar voordat ze in aanmerking komen voor vervroegde vrijlating, terwijl andere misdaden slechts 15 jaar zijn. In Canada daarentegen moet de gevangene ten minste een derde van de straf uitzitten voordat hij in aanmerking komt voor vervroegde vrijlating. 

Conclusie

Ernstige misdrijven die tot levenslange gevangenisstraf leiden, kunnen van land tot land en de ernst van het misdrijf verschillen. Bovendien kan aan een crimineel geen voorwaardelijke vrijlating worden verleend voordat de minimumduur van de straf is vervuld. 

Na de minimumperiode kan de straf van een gedetineerde verminderen door goed gedrag en rehabilitatie. Aan de andere kant zitten mensen die zo'n verbetering niet laten zien hun hele straf uit. 

Referenties

1. https://www.indianjournals.com/ijor.aspx?target=ijor:jiafm&volume=29&issue=2&article=004
2. https://www.degruyter.com/document/doi/10.4159/9780674989139/html