Exact antwoord: 115 jaar
Albus Perkamentus, algemeen erkend als directeur Perkamentus. Hij was een van de centrale personages in de Harry Potter-reeks films en boeken. Als invloedrijke tovenaar had hij een verlengd leven van maximaal 115 jaar.
Hij werd geboren in het jaar achttienhonderdeenentachtig (1881) in een traditioneel tovenaarshuishouden en had nog twee broers en zussen. De maand augustus was toen hij (Perkamentus) werd geboren. Hij blies zijn laatste adem uit in het jaar negentienhonderd zevenennegentig (1997), waarbij hij zichzelf 30 juni aanbood.
Hij was halfbloed, wat inhield dat een van zijn ouders een mens was en de andere een toverbeoefenaar. Hij was ook professor, hij doceerde het vak 'Verdediging tegen Zwarte Kunsten', en ook transfiguratie.
Hoe lang zou Perkamentus hebben geleefd?
| bron | Tijd |
| JK Rowling | 150 jaar (ongeveer) |
| berekeningen | 155 jaar |
De meeste tovenaars die op Perkamentus leken, kunnen een behoorlijk rijpe leeftijd bereiken. Soms zelfs over 200 jaar. Perkamentus maakte zichzelf echter niet onsterfelijk.
Hij werd getroffen door een vloek die uit de ring van Marvolo Gaunt kwam. Eenmaal getroffen door deze vloek, zou hij uiteindelijk binnen een jaar zijn overleden. Later offerde hij zich echter op. Hij vroeg Severus hem te doden. Dit was een tactiek om Voldemort te laten geloven dat Severus aan zijn kant stond. Hij wist dat hij hoe dan ook zou sterven, en zichzelf opofferen was het beste, zoals hij redeneerde.
Hij had een lang leven tot 115 jaar. Hij werd geboren in het jaar achttienhonderdeenentachtig (1881) in een traditioneel tovenaarshuishouden en had nog twee broers en zussen. De maand augustus was toen hij (Perkamentus) werd geboren.
Hij blies zijn finale in het jaar negentienhonderd zevenennegentig (1997). Over het algemeen gezien was zijn levensduur behoorlijk lang omdat hij zoveel magische magische gevechten had meegemaakt. Sommige tovenaars die zijn vrienden waren, leefden net zo lang als hij. Sommige tovenaars hadden een langer leven.
Albus, die wel de 'Drie Relieken van de Dood' had, zou de dood onder de knie hebben. Een daarvan was echter de mantel die onzichtbaarheid verleende. Dit werd aan Harry gegeven als een geschenk. Dus Perkamentus zou nooit "De Meester van de Dood" kunnen worden.
Waarom zou Perkamentus zo lang hebben geleefd?
Albus was een krachtige beoefenaar van magie en alle mensen van zijn soort hebben een lang leven. Albus was zelfs geschikt om langer te leven als hij niet in de eerste plaats door de vloek was getroffen. De enige reden voor zijn vierde weg, toen hij de ring van Marvolo Gaunt vond. Deze ring kwelde hem met een vloek. De echt krachtige vloek zou iedereen kunnen doden die de ring durfde te dragen. Terwijl Albus het droeg, werd de vloek geactiveerd en zou hem spoedig gedood hebben.
Perkamentus was echter intelligent. Hij vroeg Severus hem te vermoorden. Hij wilde Voldemort laten geloven dat Sneep aan zijn kant stond. Omdat hij hoe dan ook zou zijn gestorven, hielp deze actie van hem Potter in het latere deel.
Ook toen hij magie beoefende, zat er magie in zijn lichaam. In de wereld van magie, als een persoon een tovenaar of heks is, hebben ze de neiging langer te leven. De magie werkt als een elixer en geeft ze een lang leven. Ze krijgen geen ziekte die normaal gesproken andere mensen treft. Dit is de logica die in de serie wordt gebruikt. Er kan nog een andere reden zijn - omdat Perkamentus nooit een gevecht heeft verloren.
Hij was zo sterk dat geen tovenaar hem kon verslaan. Hij gebruikte zijn magische elixer dat door zijn lichaam stroomde en combineerde het met kracht en kennis. Dit is hoe hij honderdvijftien werd en geen enkele vorm van ziekte kreeg.
Conclusie
Perkamentus was een van Rowlings favoriete personages. Met een verbazingwekkende ontwikkeling en charmante persoonlijkheid, werd hij beschouwd als de belichaming van deugden. Een constante bondgenoot van Potter, hij wist wat Harry's bende van plan was. Hij begon Harry vanaf het begin te helpen door hem de mantel te geven die hem de kracht van onzichtbaarheid gaf.
Als tovenaar vertegenwoordigde hij Griffoendor. Dit huis omvatte Potter en zijn hele team. Hij had een voorliefde voor zoete lekkernijen en handelde vaak genereus rond zijn pupillen. Over de hele linie was hij een rolmodel voor de leerlingen van zijn school en een graag geziene persoonlijkheid onder de waarnemers.
Referenties
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
De krachtigste magische beoefenaars lijken een indrukwekkend lang leven te leiden.
Ja, ik vraag me af welke andere geheimen Perkamentus nog meer had.
Ik denk dat hij veel meer van plan was dan wat we weten.
Wat een geweldig karakter en rolmodel voor de studenten.
Toegegeven, zijn karakter was opmerkelijk.
Rowling creëerde een ongelooflijk personage in Perkamentus.
Hij was een constante bondgenoot van Harry en bood leiding en ondersteuning.
Zijn loyaliteit aan Harry en zijn vrienden is bewonderenswaardig.
Perkamentus liet een blijvende indruk achter op de serie.
Perkamentus maakte een geweldige ontwikkeling door en was een invloedrijk personage.
Hij zal altijd een iconisch personage zijn in het magische universum.
Zijn karakter vertegenwoordigde Griffoendor en was bij velen geliefd.
Hij was echt een iconisch figuur binnen de tovenaarswereld.
Het is interessant hoe zijn intelligentie hem in staat stelde zijn eigen lot te voorzien.
Ik heb altijd de persoonlijkheid van Perkamentus bewonderd en de manier waarop hij Harry en zijn vrienden hielp.
Perkamentus was een sleutelfiguur in de serie.
Hij was inderdaad een uitzonderlijke tovenaar.
Het is zo interessant dat magische beoefenaars langer kunnen leven.
Toegegeven, het is werkelijk fascinerend.
Verbazingwekkend dat hij nooit een gevecht verloor en 115 werd.
Het toppunt van deugden.
Zijn kracht en kennis hielden hem inderdaad op de been.
Perkamentus was werkelijk een uitzonderlijke en invloedrijke tovenaar.
Zijn impact op het magische universum is onmetelijk.