Exact antwoord: 1-2 weken
Voor veel mensen zijn de symptomen van infectie voldoende om te weten dat ze getest moeten worden. Voor anderen kan het echter moeilijk zijn om te bepalen of de symptomen daadwerkelijk te wijten zijn aan een bacteriële infectie.
De Centers for Disease Control and Prevention raden aan om mensen met een mogelijke blootstelling aan een ernstige bacteriële infectie gedurende drie weken na het laatst bekende contact te testen.
Als een persoon ooit symptomen heeft gehad na blootstelling aan bacteriën of een andere microbe en wil weten hoe lang iemand moet wachten voordat hij wordt getest, zal dit bericht helpen bij het beantwoorden van de vragen.
Hoe lang na blootstelling om getest te worden?
| test | Duur |
| Chlamydia | 1 tot 2 weken |
| Hepatitis | 3-6 weken |
Als men denkt dat ze besmet zijn, of als de mogelijkheid bestaat dat ze in contact zijn geweest met te veel mensen die ook bacteriën hebben, dan is een test noodzakelijk.
Het kan iedereen zijn die in de horeca werkt, gezondheidswerkers die voor andere geïnfecteerde patiënten zorgden voordat ze hun handschoenen en scrubs verwisselden, of schoolkinderen nadat ze terugkwamen van ziekte - laat je testen. Een vroege test kan geen kwaad.
Het is echt belangrijk om niet te wachten tot de symptomen zich voordoen voordat je wordt getest op keelontsteking, omdat het minstens 24 uur duurt voordat de bacteriën groeien en detecteerbare antilichamen ertegen produceren. Dit betekent dat iemand die langer dan 24 uur met streptokokken is geïncubeerd, de infectie nog lang daarna kan veroorzaken.
Bijvoorbeeld na een aanranding, onbeschermde seks met een nieuwe partner of een verwonding die mogelijk is blootgesteld aan het bloed van iemand anders. Bovendien vereist de wet van de staat New York dat elke persoon die "gewond is geraakt of in contact is geweest met een open wond" van een persoon waarvan bekend is dat hij met hiv/aids leeft, bij het aanbieden van hulp om zich eerder te laten testen.
Het beveelt ook aan dat iedereen die nauw contact heeft gehad met iemand bij wie een ernstige bacteriële infectie is vastgesteld, ten minste twee keer wordt getest in de drie weken na hun laatst bekende contact. Dit omvat zorgverleners, leden van het huishouden of andere personen die in nauw contact zijn gekomen met de lichaamsvloeistoffen van de patiënt, inclusief braaksel.
Waarom zou het zo lang duren om getest te worden na blootstelling?
De incubatie- of latente periode tussen blootstelling en ontwikkeling van symptomen wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie geschat op zes dagen.
Deze schatting is voornamelijk te wijten aan de moeilijkheden om geïnfecteerde personen te identificeren voordat ze symptomen vertonen; De WHO beveelt regeringen aan ernaar te streven uitbraken in een vroeg stadium op te sporen om de impact ervan te beperken.
Dit kan zijn door het nemen van inperkingsmaatregelen, waaronder het opschorten van lessen, het beperken van openbare bijeenkomsten, het controleren van reizigersbewegingen op tekenen van ziekte bij reizigers die terugkeren uit getroffen gebieden, enz.
Als iemand ervoor kiest om niet getest te worden of de status niet kent, raden experts aan om veiligere sekspraktijken te volgen totdat ze worden getest. Voor mensen die niet zeker zijn over hun blootstelling aan infecties, raden de Centers for Disease Control and Prevention aan om binnen drie weken na niet-beroepsmatige blootstelling te testen.
In heel Afrika is West-Afrika bijzonder hard getroffen door de ebola-epidemie. Elk uur vallen er bijna vier doden, waarbij de meeste slachtoffers zonder toegang tot voorzieningen vechten maar de strijd om te overleven van hun door de strijd geteisterde lichamen verliezen.
De meeste tests hoeven pas vier tot zes weken na blootstelling te worden uitgevoerd om nauwkeurig te zijn.
Het kan 10 dagen tot 3 maanden duren voordat iemand het virus in het bloed en speeksel detecteert door middel van een medische test zoals PCR of ELISA.
Daarom raden experts het nog steeds aan voor gemoedsrust in plaats van te wachten tot iemand zich ziek voelt. De microben hebben een verhoogde infectie veroorzaakt als gevolg van bevolkingsdichtheid, vervuiling, roken, veranderingen in het dieet en andere blootstelling aan de buitenlucht, die vooral voorkomt in een stedelijke context.
Conclusie
Het is belangrijk om je zo snel mogelijk na blootstelling te laten testen. Hoe eerder, hoe beter, en het is nooit te laat om te testen als men niet zeker is van de risicofactoren.
Als een persoon denkt dat hij wordt blootgesteld aan bepaalde microben of bacteriën, moet hij contact opnemen met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg en zich eerder laten testen om verspreiding naar anderen te voorkomen.
Meestal worden de cellen naar het laboratorium gebracht en in een speciale omgeving getest om ze in de test te analyseren. Het monster kan worden genomen door een wattenstaafje in de mond te steken en een wattenstaafje uit de achterkant van de keel te nemen.
Referenties
- https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0016510718332462
- https://www.bmj.com/content/320/7232/412.short
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
