Hoe lang kan een paard rennen (en waarom)?

Exact antwoord: 2 tot 3 mijl

Een paard heeft een extreem uithoudingsvermogen waardoor het lange afstanden kan rennen. Een paard kan gemakkelijk van minimaal 2 tot 3 mijl gaan zonder pauze of tempoverlies. Aan de andere kant kan een paard binnen een dag wel 100 mijl rennen, aangezien het paard pauzes neemt tussen korte intervallen. Afgezien hiervan is het vrij duidelijk dat hoe gezonder het paard, hoe sneller het zal kunnen rennen en ook voor een langere afstand. Een goed geconditioneerd paard kan gemakkelijk ongeveer 2 tot 3 mijl op zijn topsnelheid rennen zonder enige pauze. 

Hoe lang kan een paard rennen?

Bij het berekenen van hoe lang een paard kan rennen, moet met veel factoren rekening worden gehouden. Het paard moet in goede fysieke conditie zijn om lange afstanden en met een hogere snelheid te kunnen lopen. Het is vrij duidelijk dat snelheid een cruciale rol speelt in hoe lang een paard kan rennen. Als een paard gewoon in een comfortabele galop voortloopt, kan het langere tijd rennen zonder moe te worden.

Afgezien hiervan zijn sommige paardenrassen, zoals het Arabische paard, aangepast om lange afstanden te lopen. Arabische paarden zijn de paarden die het snelst kunnen rennen in vergelijking met alle andere paardenrassen. Deze paarden kunnen gemakkelijk ongeveer 2 tot 3 mijl rennen zonder enige pauze of uitputting. 

Ten slotte is de belangrijkste factor waarmee rekening moet worden gehouden, de conditie van het paard. Als het paard is vastgebonden aan een last, of een ruiter erop zit, of wat gewicht trekt, bijvoorbeeld in het geval van paardenkarren, dan neemt de afstand waarover het paard kan rennen af ​​tot een aanzienlijk korte afstand. In dergelijke gevallen kan een paard slechts ongeveer de helft tot 1 . rennen mijl. Aan de andere kant, als het paard onbelast loopt, in het geval van een paardenrace of normale omstandigheden, is zijn snelheid op het maximale niveau. In deze gevallen kan een paard gemakkelijk 2 tot 3 mijl rennen.

Waarom kan een paard zo lang rennen?

De belangrijkste reden waarom paarden zo lang kunnen rennen zonder uitputting of vermoeidheid, is omdat paarden zijn gebouwd met een andere en unieke fysiologie die ervoor zorgt dat hun lichaamsgewicht niet op zichzelf inwerkt, maar op de grond waarop ze rennen. Vanwege deze fysiologie zijn paarden licht en snel. Afgezien hiervan zijn paarden zeer efficiënt. De benen van paarden hebben geen spieren in de onderste helft, in plaats daarvan worden ze bewogen door een lange reeks pezen en ligamenten. Hun benen worden aangestuurd door de grotere spieren in de bovenste ledematen.

Zoals eerder vermeld, hebben sommige paardenrassen zich aangepast om langere afstanden te kunnen lopen met minder vermoeidheid in vergelijking met andere paardenrassen. De redenen achter deze aanpassing bij sommige paardenrassen verschillen van ras tot ras. Een ding dat echter hetzelfde blijft, is dat de beste uithoudingspaarden goed aangepaste buitenomstandigheden zijn, zoals te hoge of te lage temperaturen, extreme klimaatomstandigheden, en ook fysiek gespierd en geconditioneerd zijn.

De twee beste voorbeelden van paarden van dergelijke rassen zijn het Arabische paard en mustangpaarden. Het belangrijkste doel achter het fokken van Arabische paarden was om de extreme omstandigheden van het Midden-Oosten aan te kunnen, zoals hitte, dalende temperaturen en grote afstanden. Aan de andere kant zijn mustangpaarden goed aangepast aan extreme temperaturen, of het nu warm of koud is, en rennen ze ook voor roofdieren. Met jaren van fokken en vooruitgang zijn mustang-paarden een van de beste paarden geworden met een groot uithoudingsvermogen, loopvermogen en minder vermoeidheid.

Conclusie

Volgens ruiters en mensen met dit betrokken vakgebied zou een paard, als het regelmatig pauzes krijgt, zonder uitputting tot 15 mijl kunnen rennen. Afgezien hiervan kan een paard gemakkelijk 24 tot 72 uur zonder pauze in een behoorlijk snel tempo rennen voordat het volledig uitgeput raakt en uiteindelijk sterft.

Referenties

1. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0168159107001414
2. https://www.jstor.org/stable/1342331