Exact antwoord: 60 minuten
Walvissen zijn, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zoogdieren, geen vissen. Dit heeft een aantal gevolgen die hen onderscheiden van hun aquatische tegenhangers. Om te beginnen zijn walvissen warmbloedige dieren die hun jongen levend baren en ze melk geven.
Het grootste verschil tussen walvissen en andere vissen is dat walvissen geen kieuwen hebben, wat betekent dat ze geen in water opgeloste zuurstof kunnen inademen. Ze hebben geen longen, dus moeten ze elke keer dat ze moeten ademen naar de oppervlakte komen.
Hoewel walvissen wezens zijn die lucht inademen, eten en slapen ze onder water.
Hoe lang kunnen walvissen hun adem inhouden?
| Soort walvissen | Duur van adem inhouden |
| Potvissen | Tot 90 minuten |
| Orka's | Tot 15 minuten |
De spitssnuitdolfijn van een Cuvier heeft nu de benchmark voor de langste rit, met een kloksnelheid van 138 minuten. Dit gebeurde in 2014 en het vestigde een nieuw record voor duikende zoogdieren. Je adem inhouden tijdens het kijken naar Star Wars: The Force Awakens is daar het equivalent van. Dit leidt hen tot een diepte van ongeveer 2000 meter onder het oppervlak van de oceaan.
Potvissen staan bekend als diepduikende walvissen, die een diepte van meer dan 1000 meter kunnen bereiken op zoek naar gigantische inktvissen. Ze kunnen tot 90 minuten hun adem inhouden. De walvissen die we in onze wateren zien, houden lang niet zo lang hun adem in.
Er is inderdaad waargenomen dat bultruggen hun adem tot een uur inhouden, maar dit is niet iets dat we vaak zien. Gemiddeld ontdekken we tijdens onze tours dat een bultrug 4-7 minuten zou duiken, dan naar de oppervlakte zou komen voor 6-8 ademhalingen en het proces zou hervatten.
Orka's kunnen hun adem niet zo lang inhouden als mensen. Hun grootste duur is ongeveer 15 minuten, hoewel we ze minstens één keer per minuut zien als we snel gaan of elke 3-5 minuten tijdens het reizen.
Waarom kunnen walvissen zo lang hun adem inhouden?
Ze hebben om te beginnen een uiterst effectief ademhalingssysteem. Walvissen ademen eerst uit, zuiveren hun longen van alle muffe lucht voordat ze een frisse, schone adem inademen. Mensen daarentegen inhaleren eerst en stoten als tweede uit, waardoor er veel muffe lucht in onze longen achterblijft.
Om dingen in perspectief te plaatsen, mensen nemen slechts 5% van de zuurstof in één keer ademen. Een walvis daarentegen kan tot 90% van de zuurstof in elke ademhaling opnemen. Dit betekent dat een walvis in één ademteug aanzienlijk meer zuurstof opneemt dan een mens.
De zuurstof wordt snel geabsorbeerd en gehecht aan het hoge hemoglobinegehalte in het bloed, waar walvissen twee keer zoveel van hebben als mensen, evenals het myoglobine in spieren, waar walvissen 30 procent meer van hebben dan mensen.
De zoogdieren evacueren vervolgens 90% van de lucht in hun longen vlak voordat ze gaan duiken. Dit maakt het rijden gemakkelijker door hun drijfvermogen te verminderen. Het dier hoeft niet naar beneden te zwemmen omdat het minder drijfvermogen heeft en dus meer 'zwaar'. Door het zinken treedt er minder beweging op, wat resulteert in een lager zuurstofverbruik.
Bovendien kunnen instortende zoogdieren de bloedstroom van hun ledematen naar de hersenen, het hart en de spieren verschuiven om zuurstof te besparen. Ze stoppen ook de spijsvertering in de kleinere organen, zoals de nieren en de lever.
Ten slotte daalt hun hartslag. Tijdens het duiken kunnen de meeste zoogdieren, inclusief de mens, dit bereiken. De vertraging bij zeezoogdieren daarentegen kan aanzienlijk zijn.
Conclusie
De oceaan herbergt een enorme verscheidenheid aan soorten, zowel grote als kleine, evenals microscopisch kleine wezens! Walvissen zijn in sommige gevallen de reuzen van de oceaan. In werkelijkheid is de blauwe vinvis het grootste zoogdier ter wereld. De oceaan herbergt een breed scala aan luchtademende zoogdieren, die de meeste mensen identificeren met vissen en andere niet-zoogdiersoorten.
Walvissen hebben, net als andere zeezoogdieren, ongelooflijke aanpassingen en gedragingen waardoor ze kunnen gedijen in de barre oceaanomgeving, waarbij sommige walvissen in staat zijn om bijna vier uur per keer onder water te blijven.
Referenties
- https://www.jstor.org/stable/27859477
- https://journals.biologists.com/jeb/article-abstract/200/24/3091/7765
- https://link.springer.com/article/10.1007/BF00295703
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
