Hoe lang duurt composietverlijming (en waarom)?

Exact antwoord: tot 5 jaar

Bij het composietbindingsproces wordt een tandkleurige hars gebruikt om het proces van binding aan de tanden uit te voeren. Dit proces wordt gebruikt voor verschillende tandproblemen. Het composietverlijmingsproces is vrij eenvoudig en kan pijnloos worden uitgevoerd. Het proces zou niet veel tijd in beslag nemen, aangezien het in 40 tot 60 minuten zou worden voltooid.

Er is geen verdoving nodig tijdens het tandhechtingsproces. De tandarts zou een goed gekleurde harstint kiezen of selecteren die goed past bij de werkelijke kleur van de tanden. Dit proces zou ongeveer 5 jaar duren en zou geschikt zijn voor bijna alle mensen. Het materiaal dat wordt gebruikt voor het composietverlijmingsproces is niet zo sterk als de natuurlijke tanden.

Hoe lang duurt composietverlijming?

Het materiaal dat bij het composietverlijmingsproces wordt gebruikt, zou vrij zwak zijn. Deze reden zou de blijvende periode van het tandhechtingsproces beïnvloeden. Soms kan de tandhechting afbreken of breken als gevolg van ongezonde eetgewoonten. Iedereen kan de levensduur van het tandbindmateriaal verlengen door te eten wat geschikt is voor tandverlijming.

De tandverlijming zou veel aanpassingen vereisen als er niet voor wordt gezorgd. De factoren die de levensduur van de composietverlijming beïnvloeden zijn:

Locatie van de composietverlijming- De tandverlijming op het voorste deel zou niet lang blijven bestaan. Als de locatie van de tandverbinding achter in de tanden is, zou de levensduur van het materiaal langer zijn.
Kwaliteit en kwantiteit van het materiaal- De kwaliteit van het hechtmateriaal moet goed zijn. Het materiaalgebruik dient in exacte aantallen te gebeuren. Minder of meer materiaalgebruik zou vragen om correctie van de hechting. Ga voor dit composietverlijmingsproces altijd onder een deskundige tandarts.
De gezondheid van de tanden- De gezondheid van de tanden waarop het materiaal wordt aangebracht, is van vitaal belang. Als de sterkte van de tanden minder zou zijn, dan zal het niet lang duren. Door ongezonde tanden kunnen de materialen niet goed worden gefixeerd.

Waarom duurt composietverlijming zo lang?

De composietbinding zou meer dan 6 maanden duren als de persoon er goed voor zorgt. De persoon kan het volgende doen om ervoor te zorgen dat het materiaal lang meegaat.
Iedereen met composietbinding mag niet twee keer per dag poetsen overslaan. Het reinigen van de mond zou helpen bij het handhaven van de kwaliteit van het materiaal dat wordt gebruikt voor het hechten van tanden. Regelmatig spoelen zorgt ervoor dat er geen etenswaren achterblijven in de openingen van de tanden en het tandvlees.

Gebruik de juiste techniek voor spoelen en poetsen om letsel te voorkomen. Soms kan agressief poetsen de conditie van de tanden en het tandvlees verstoren. Het kan bloedingen en onnodige pijn veroorzaken.
Ga voor reguliere tandheelkundige zorg met medische controles. Dit zou helpen bij het bijhouden van de toestand van tandhechting. Mensen met composietbinding kunnen reinigingsmethoden gebruiken om geen enkele vorm van tandheelkundige infecties in de mond te krijgen.

Composietbinding zou een geweldige methode zijn om tandbreuken en rotte tanden te herstellen. Het zou helpen bij het verbeteren van het uiterlijk van de tanden door problemen zoals verkleuring van tanden op te lossen. Mensen moeten vermijden om hard voedsel te kauwen met hun tanden waar de hechting is gedaan.

Conclusie

Praat met de arts of de tandhechting voor u geschikt is of niet voordat u met de procedure begint. De persoon mag niet bijten of kauwen op moeilijk teverteren van voedsel of objecten. Vermijd suikerhoudend voedsel als tandhechting aan de tanden wordt gedaan, omdat dit de materialen kan afschilferen. Het composietverlijmingsproces zou niet veel tijd in beslag nemen en zou gemakkelijk ongeveer 6 weken duren. Zorg voor de gelijmde tanden nadat het proces is voltooid, want het behoud van de kwaliteit is van vitaal belang voor een lange levensduur.

Referenties

1. https://appliedadhesionscience.springeropen.com/articles/10.1186/s40563-015-0033-5
2. https://europepmc.org/article/med/1805182