Verschil tussen adenine en adenosine (met tabel)

Het groeperen van chemicaliën op basis van hun eigenschappen is geen geheim in de scheikunde. Het wordt op grote schaal toegepast en nieuwe elementen of verbindingen met vergelijkbare eigenschappen worden genoemd in een vooraf bepaalde nomenclatuur. Dit resulteert in verschillende chemische verbindingen met een gelijk klinkende naam. Adenine en Adenosine zijn voorbeelden van een van dergelijke chemische verbindingen.

Adenine versus Adenosine

Het belangrijkste verschil tussen Adenine en Adenosine is dat adenine een chemische verbinding is die voorkomt als een pure Nucleobase. Aan de andere kant kan adenosine worden beschreven als een chemische verbinding die adenine als nucleobase bevat. Het is een purine-nucleoside, in tegenstelling tot adenine.

Adenine is een chemische verbinding die een purinenucleobase heeft. Dit impliceert dat het derivaat van deze chemische verbinding ook zuiver is. Het vormt de basiscomponent voor aangetroffen nucleïnezuur, DNA en RNA. De chemische verbinding Adenine wordt in de studie van moleculaire chemie aangeduid met de hoofdletter “A”.

Aan de andere kant is Adenosine een purine-nucleoside. Dit impliceert dat het Adenine als nucleobase heeft. Een nucleoside kan worden gedefinieerd als een verbinding die een nucleobase bevat en via een glycosidische binding is verbonden met een suikermolecuul. Deze verbinding komt van nature voor in de cellen van mensen.

Vergelijkingstabel tussen adenine en adenosine

Wat is adenine?

Adenine is een molecuul met een purinenucleobase. De chemische formule van Adenine is C5H5N5 en de derivaten ervan zijn ook purine. Dit molecuul werd in 1985 ontdekt in de cel van de alvleesklier van rundvlees. De vorm van Adenine heeft de vorm van een nucleïnezuur.

Adenine vormt zich als het basisproduct van nucleïnezuur, ribonucleïnezuur of RNA, en deoxyribonucleïnezuur of DNA. Deze nucleïnezuren, RNA en DNA, spelen een belangrijke rol bij de vorming van het genetisch materiaal van mensen. Adenine is de stikstofbase voor nucleïnezuur. Het kan dus op natuurlijke wijze worden aangetroffen als een zuivere basis in de cellen van mensen.

Adenine wordt gevormd uit zes groepen aminozuren en aminopurines. Het is verkrijgbaar in verschillende tautomeervormen en kan ook worden aangetroffen in het DNA-materiaal van bepaalde dieren. Adenine wordt dus ook wel 6 amino-purine genoemd. Adenine kan verder worden gecategoriseerd op basis van het aantal oxygroepen.

Adenine kan worden bereid door waterstofcyanide, ammoniak en water te horen. Dit mengsel moet vele dagen worden verwarmd om de gewenste oplossing te verkrijgen. Adenine kan ook worden geproduceerd door bestraling met een verdunde waterstofcyanide-oplossing.

Wat is adenosine?

Adenosine wordt beschreven als een purinenucleoside. Het bevat Adenine als nucleobase. Een nucleosidemolecuul is een molecuul dat vastzit aan een ander suikermolecuul. Deze hechting vindt plaats door middel van een glycosidische binding. In Adenosine is het suikermolecuul ribose.

Adenosine is een goede afgeleide van een cruciale energiebron. Deze energiebron is adenosinetrifosfaat. Zoals uit de chemische naam kan worden afgeleid, bevat het adenosinetrifosfaatmolecuul drie fosfaatmoleculen. Deze eigenschap van de chemische verbinding maakt het belangrijk in verschillende processen van het lichaam. Adenosine is vooral belangrijk bij fysiologische lichaamsprocessen in het algemeen, en cellulaire ademhaling en metabolisme in het bijzonder.

Adenosine speelt een belangrijke rol in een goede bloedstroom in het lichaam. Het helpt bij het gladmaken van de bloedvaten, waardoor ze de spanning verlichten. Deze eigenschap van adenosine is van enorm nut in de medische sector, en adenosine speelt een nuttige rol bij het inschakelen van de signaaltransductieroute. Adenosine wordt dus enorm gebruikt bij medische noodtoestanden.

Belangrijkste verschillen tussen adenine en adenosine

1. De chemische formule van elke chemische verbinding is de basisidentiteit van elke verbinding. De chemische formule van Adenine is C5H5N5, en hetzelfde voor Adenosine is C10H13N5O4.
2. De purinevorm van de verbindingen is een ander fundamenteel onderscheid. Adenine heeft een purinenucleobase, terwijl adenosine een purinenucleoside heeft.
3. Adenine wordt beschouwd als een bestanddeel van het genetisch materiaal van elke cel. Aan de andere kant wordt adenosine niet beschouwd als een bestanddeel van het genetisch materiaal van de menselijke cel.
4. Adenine komt in vele vormen voor. Het bestaat uit 6 aminogroepen en heeft een imidazoolring met 5 leden. Dit wordt verder gefuseerd aan een pyrimidinering met zes leden. De structuur van Adenosine bestaat uit adenine dat via een glycosidische binding is verbonden met een ribosesuikermolecuul.
5. Adenine is een voorloper van adenosine. Hoewel adenine een integraal onderdeel is van adenosine, heeft adenine geen adenine nodig om compleet te zijn, en is het onafhankelijk van de aanwezigheid van adenosine.

Conclusie

Op het gebied van chemie zijn de structurele componenten de drijvende factor achter de naamgeving van chemische verbindingen. Terwijl adenine de chemische formule C5H5N5 heeft, heeft adenosine de chemische formule C10H13N5O4. Hoewel adenine en adenosine op elkaar lijken, verschillen ze qua structuur en eigenschappen.

Zowel Adenine als Adenosine dienen ook therapeutische doeleinden. Adenine wordt in de volksmond gebruikt voor de vervaardiging van antivirale middelen via farmaceutische procedures. Aan de andere kant wordt adenosine gebruikt bij de behandeling van geleidingsdefecten in het hart. Adenosine is ook nuttig in zijn functies als neurotransmitter.

Referenties

1. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1074552106002201
2. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0033062089900157