Verschil tussen ADHD en leerstoornis (met tabel)

Kleine kinderen hebben te maken met problemen met hun studie en weinig kennis. Hun kennisniveau ligt niet op een normaal niveau en ze worden vaak geconfronteerd met vergeetachtigheid. De veel voorkomende problemen van deze kinderen zijn leren, nieuwe vaardigheden verwerven, communicatieproblemen en het voltooien van bepaalde taken. In dergelijke situaties blijken kinderen te lijden aan ADHD of leerstoornissen.

ADHD versus leerstoornis

Het belangrijkste verschil tussen ADHD en leerstoornissen is dat kinderen met ADHD hyperactief en superenergiek zijn. Aan de andere kant zijn kinderen met leerproblemen of LD niet hyperactief. Deze kinderen hebben tijd nodig om iets te begrijpen en te analyseren en raken in de war.

ADHD is een aandoening waarbij kinderen een verhoogd activiteitsniveau ervaren. Deze neurologische ontwikkelingsstoornis zorgt ervoor dat het kind de tijd neemt om dingen te begrijpen. De kinderen die aan deze aandoening lijden, hebben moeite om kalm te blijven en zijn niet in staat hun gedrag onder controle te houden.

Leerstoornis, zoals je het zou afleiden, houdt verband met iemands leer-, memorisatie- of begripsvermogen. Het activiteitenniveau van het kind dat aan deze stoornis lijdt, is laag en het kind heeft tijd nodig om dingen te begrijpen. Ook ervaren zij problemen bij het analyseren en opvolgen van instructies en aanwijzingen.

Vergelijkingstabel tussen ADHD en leerstoornis

Wat is ADHD?

ADHD is de veelgebruikte afkorting voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Deze aandoening wordt voornamelijk geassocieerd met drie belangrijke kenmerken. Dit zijn aandachtsproblemen, impulsiviteit en hyperactiviteit. Deze eigenschappen maken het moeilijk om zich op een kind te concentreren, omdat de aandachtsspanne wordt verkort.

Wanneer het kind een taak uitvoert of uitvoert, wordt het voor het kind moeilijk om de hele les gefocust te blijven als de leerling aan ADHD lijdt. Naast concentratieproblemen zijn deze kinderen ook impulsief. Ze nemen beslissingen onder invloed van impulsen en staan ​​bekend als koppig. Bovendien hebben kinderen ook te maken met energie en impulsiviteit in combinatie met een energiek kind, waardoor een kind hyperactief wordt.

Kinderen met ADHD voelen ook plotselinge uitbarstingen van emoties. Ze hebben abrupte onrust van gevoelens, opwinding, kracht en uithoudingsvermogen. Dit maakt de taak van hun ouders om hen te beheersen enorm moeilijker.

Deze kinderen kunnen voortdurend een soortgelijke activiteit uitvoeren zonder het te merken. Al deze effecten van ADHD schaden de groei en ontwikkeling van het kind.

Wat is leerstoornis?

Leerstoornissen zijn een ander soort stoornis die kinderen treft. Het beïnvloedt hun besluitvormings- en begripsvermogen. Hoewel beide stoornissen op bepaalde parameters, zoals patiënten en impact, vrij gelijkaardig zijn, verschillen hun oorzaken en behandeling.

De effecten van leerstoornissen kunnen worden beschreven onder vier hoofden, namelijk dyslexie, dyscalculie, dysgrafie en auditieve verwerkingsstoornis. Terwijl dyslexie verwijst naar de stoornis waarbij gelijksoortige letters voor kinderen door elkaar lijken te lijken, is dyscalculie de moeilijkheid bij het oplossen van elementaire wiskundige berekeningen en het vertellen van de tijd. Aan de andere kant verwijst dysgrafie naar moeilijkheden die kinderen ervaren bij het schrijven, en de verwarring tussen gelijk klinkende woorden wordt auditieve verwerkingsstoornis genoemd.

De oorzaak van leerstoornissen zijn de problemen die verband houden met de neurale netwerken van de hersenen. Bij bepaalde kinderen zijn de hersenen anders bedraad, waardoor ze dingen anders visualiseren. Dit betekent echter niet dat zij geestelijk gestoord of abnormaal zijn.

Belangrijkste verschillen tussen ADHD en leerstoornis

1. De hersenontwikkeling van kinderen die aan deze ziekten lijden, verschilt in beide gevallen. Bij ADHD heeft het kind last van concentratieproblemen, impulsiviteit en hyperactiviteit. Aan de andere kant wordt een leerstoornis gekenmerkt door problemen met communicatie, lezen, probleemoplossing en het volgen van aanwijzingen.
2. De oorzaak van het ontstaan ​​van ADHD is niet vastgesteld. Wetenschappers hebben echter opgemerkt dat de lagere dopaminegehalten van kinderen hen vatbaar maken voor de ziekte. Daarentegen leiden problemen met het neurale netwerk van de hersenen tot een leerstoornis.
3. Het activiteitsniveau van de kinderen die aan deze ziekten lijden, is een belangrijke onderscheidende factor. Terwijl de kinderen met ADHD meer activiteit ervaren en rusteloos zijn, zijn de kinderen met leerproblemen relatief rustiger.
4. Kinderen met ADHD hebben problemen met aandacht, focus en impulsiviteit. Aan de andere kant worden kinderen met leerproblemen geconfronteerd met problemen als dyslexie, dyscalculie en visuele verwerkingsstoornissen.
5. ADHD-patiënten hebben ook te maken met plotselinge woede-uitbarstingen, wat niet het geval is bij patiënten met een verstandelijke beperking.

Conclusie

Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) en leerstoornis (LD) zijn belangrijke stoornissen die kinderen in hun vroege groei- en ontwikkelingsfase treffen. Deze stoornissen hebben een negatieve invloed op de vroege opvoeding van deze kinderen, met name op het gebied van het onthouden en begrijpen van dingen, schrijven, rekenen en klokkijken.

ADHD maakt het moeilijk om zich op dingen te concentreren en maakt ze impulsief en hyperactief. Er wordt aangenomen dat het wordt veroorzaakt door lage niveaus van dopamine in het menselijk brein. Aan de andere kant zorgt een leerstoornis ervoor dat het kind dingen anders afleidt dan anderen. Dit komt voornamelijk door de verschillende hersenbedradingssystemen daarin.

Referenties

1. https://ajp.psychiatryonline.org/doi/full/10.1176/appi.ajp.2012.12070991
2. https://psycnet.apa.org/record/2001-18728-007