Kinderen met extreme intelligentie of hoge vaardigheden op een specifiek gebied worden hoogbegaafd genoemd. Deze kinderen hebben echter een verhoogde kans op het ontwikkelen van ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).
Een kind met ADHD kan problemen hebben op school, maar de diagnose kan pas worden gesteld als hij minstens zeven jaar oud is. Het is niet altijd gemakkelijk om het verschil te zien tussen ADHD-symptomen en een uitzonderlijke hersenontwikkeling.
Hoogbegaafde kinderen zijn gemakkelijker te diagnosticeren omdat ze al blijk hebben gegeven van uitzonderlijke intelligentie of vaardigheden. De tekenen van ADHD zijn subtieler en moeilijker te detecteren. Daarom wordt hoogbegaafdheid eerder ontdekt dan ADHD.
ADHD versus hoogbegaafd
Het belangrijkste verschil tussen ADHD en Hoogbegaafde is dat ADHD-jongeren moeite hebben om zich op de meeste taken te concentreren. Aan de andere kant hebben hoogbegaafde kinderen een intensere en geconcentreerdere concentratie dan kinderen die niet hoogbegaafd zijn.
ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) is een gedragsstoornis die het concentreren op eenvoudige verzoeken en routines een uitdaging maakt. Mensen met ADHD kunnen ook problemen hebben met het beheersen van hun impulsen. De symptomen van ADHD kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de schoolprestaties en sociale vaardigheden van een kind. Een persoon met ADHD heeft moeite om op te letten en zich te concentreren op taken. Het kan voor hen moeilijk zijn om zich te concentreren tijdens lange lezingen of lezen. Dit kan het schoolwerk bemoeilijken en tot slechte cijfers op school leiden.
Op hun leeftijdsniveau vertoont een getalenteerde leerling uitzonderlijke vaardigheid in lezen, schrijven, wiskunde, kunst en wetenschappen. Een begaafde jongere kan ook geavanceerde vaardigheden hebben op het gebied van leiderschap, artistieke en uitvoerende kunsten en andere vormen van creatieve expressie. Hoogbegaafde leerlingen kunnen ook uitblinken in redeneren en abstract denken. Leraren kunnen uitzonderlijke leerlingen ontdekken door voortdurende evaluaties uit te voeren en de prestaties van een leerling te vergelijken met die van leeftijdsgenoten.
Vergelijkingstabel tussen ADHD en hoogbegaafden
| Parameters van vergelijking: | ADHD | begaafd |
| Omschrijving | ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, een mentale stoornis die het vermogen van een kind om zich te concentreren, stil te zitten, op te letten en zijn impulsen te beheersen, aantast. | Hoogbegaafde leerlingen hebben opmerkelijke talenten, capaciteiten of vooruitzichten die speciale aanpassingen vereisen om aan hun academische behoeften te voldoen. |
| Symptomen | Symptomen van ADHD zijn: overmatige fysieke activiteit een overmatige hoeveelheid praten Ze kunnen niet op hun beurt wachten. Handelt zonder rekening te houden met de gevolgen. de gesprekken van mensen verstoren | Symptomen van hoogbegaafde kinderen zijn: Baby's hebben een lagere behoefte aan slaap. De aandachtsspanne is vrij lang. De hoge activiteit. Vroegtijdige herkenning van mantelzorgers. |
| Focus | Kinderen met ADHD verliezen snel hun focus door simpele klusjes. | Hoogbegaafde jongeren kunnen zich intensiever en langer concentreren. |
| Behandeling | Mensen met ADHD kunnen baat hebben bij professionele onderwijstherapeuten, artsen, kinderartsen op het gebied van ontwikkelingsgedrag, organisatiecoaches, neurologen en kinderpsychiaters. | Het verschil tussen een getalenteerde en een typische jongere wordt gecompenseerd door een combinatie van psychotherapieën en socialisatie. |
| activiteit | De meeste hoogbegaafde jongeren zijn behoorlijk actief. | De meeste ADHD-jongeren zijn hyperactief. |
| Oplettendheid | Zelfs met de eenvoudigste klusjes worden kinderen met ADHD onoplettend. | Hoogbegaafde kinderen letten beter op dan kinderen met ADHD. |
Wat is ADHD?
Bij ADHD (Attention-Deficit Hyperactivity Disorder) hebben mensen moeite met het opletten en beheersen van impulsief gedrag.
Er zijn symptomen van onoplettendheid, hyperactiviteit en impulsiviteit, maar de aandacht, het vermogen om stil te zitten en de algehele zelfbeheersing van ADHD-patiënten worden beïnvloed door verschillen in hersenontwikkeling en activiteit. ADHD kan de scholing, het gezinsleven en de interpersoonlijke interacties van een kind beïnvloeden.
Kinderen met ADHD kunnen hyperactief zijn, zich moeilijk kunnen concentreren, gemakkelijk afgeleid zijn en vergeetachtig zijn. Ze hebben de neiging om te handelen zonder na te denken, zijn rusteloos en hebben moeite om stil te zitten of om de beurt te wachten.
Een kind met ADHD kan het ene moment een aandachtige luisteraar zijn en even later helemaal vergeten wat je net zei. Een kind met ADHD kan moeite hebben om op te letten in de klas en huiswerkopdrachten te maken, maar heeft misschien geen moeite om zich te concentreren op games of televisie. Als u zich zorgen maakt over uw kind, is het essentieel om zo snel mogelijk een zorgverlener te raadplegen voor een evaluatie.
Kinderen met ADHD hebben meer toezicht nodig dan kinderen van hun leeftijd, omdat ze moeite kunnen hebben om zichzelf te weerhouden van gevaarlijke situaties of activiteiten.
Wat is begaafd?
Hoogbegaafde leerlingen hebben opmerkelijke talenten, capaciteiten of vooruitzichten die speciale aanpassingen vereisen om aan hun academische behoeften te voldoen. Gezien hun leeftijd worden hoogbegaafde kinderen geboren met inherente talenten die aanzienlijk superieur zijn aan het gewone.
Een begaafde leerling beschikt over uitmuntend talent en is in staat tot hoge prestaties. Als hoogbegaafde leerlingen de essentiële kennis en vaardigheden goed beheersen, dienen zij in één of meer vakken op een gevorderd intellectueel niveau te presteren. De begaafde leerling moet in staat zijn logisch te denken en een hoog motivatieniveau te tonen. Bovendien moet het kind zelfstandig en sneller nieuwe kennis en vaardigheden leren dan zijn leeftijdsgenoten.
Een combinatie van genetische en omgevingsfactoren veroorzaakt hoogbegaafdheid. Wetenschappers hebben ontdekt dat hoogbegaafdheid voorkomt in gezinnen waar creativiteit wordt gewaardeerd en aangemoedigd.
Hoogbegaafde leerlingen kunnen worden geïdentificeerd door middel van gestandaardiseerde intelligentietests, zoals de Wechsler Intelligence Scale for Children (WISC-IV). Niet elke student die hoge cijfers haalt op een IQ-test wordt echter als hoogbegaafd beschouwd. Een kind moet uitblinken in ten minste één vaardigheidsgebied en bovengemiddelde resultaten behalen op andere vaardigheidsgebieden.
Belangrijkste verschillen tussen ADHD en hoogbegaafden
- De meeste briljante kinderen zijn erg actief, maar de meeste kinderen met ADHD zijn hyperactief.
- Professionele onderwijstherapeuten, artsen, organisatiecoaches, kinderartsen op het gebied van ontwikkelingsgedrag, neurologen en kinderpsychiaters kunnen ADHD-patiënten helpen. Daarentegen kan het verschil tussen een hoogbegaafd en een gemiddeld kind worden gecompenseerd door middel van psychotherapieën en socialisatie.
- Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is een neurologische ontwikkelingsstoornis die het vermogen van een kind beïnvloedt om zich te concentreren, op te letten, stil te zitten en zijn impulsen te reguleren. Aan de andere kant hebben hoogbegaafde leerlingen uitzonderlijke talenten en capaciteiten die specifieke academische aanpassingen vereisen.
- ADHD-kinderen worden onoplettend, zelfs bij het uitvoeren van de meest elementaire taken. Aan de andere kant letten hoogbegaafde kinderen beter op dan ADHD-jongeren.
- ADHD-kinderen kunnen snel hun aandacht verliezen aan gemakkelijke taken, maar hoogbegaafde kinderen kunnen zich intensiever en voor langere tijd concentreren.
Conclusie
Het verschil tussen ADHD bij hoogbegaafde en niet-begaafde kinderen is de manier waarop deze symptomen zich voordoen. Het is bijvoorbeeld waarschijnlijker dat een hoogbegaafd kind periodes heeft waarin hij aandacht besteedt aan details, dan dat hij voortdurend moeite heeft met opletten. Op dezelfde manier kan een hoogbegaafd kind zich alleen hyperactief of impulsief gedragen als het zich verveelt met de taak die voorhanden is.
De uitdaging voor ouders is dat zelfs experts en professionele psychiaters het moeilijk vinden om ADHD te diagnosticeren. Ouders kunnen het gevoel hebben dat hun kind een verkeerde diagnose heeft gekregen, maar de meeste psychiaters zijn bekend met de tekenen van ADHD en zullen een nauwkeurige diagnose stellen als de aandoening bij hun patiënt aanwezig is.
Hoogbegaafde kinderen worden snel geïdentificeerd, maar er bestaat geen gemakkelijke test voor ADHD. Als u denkt dat er bij uw kind een verkeerde diagnose is gesteld, vraag dan om een second opinion bij een andere psychiater die gespecialiseerd is in kinderstoornissen.
Referenties
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02783193.2012.627551
- https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02783190409554245
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
