De adrenerge en cholinerge receptoren zijn essentieel voor het binden van de neurotransmitters. Sympathische en parasympathische zenuwstelsels vormen samen het autonome zenuwstelsel. Mensen doen veel acties of handelingen zonder bewuste herkenning of enige inspanning van mensen.
Het autonome zenuwstelsel controleert deze acties. Deze receptoren staan bekend om verschillende functies in het menselijk lichaam. De rol van adrenerge receptoren is om het menselijk lichaam te helpen betere prestaties te leveren.
Aan de andere kant zouden de cholinerge receptoren verantwoordelijk zijn voor het tegengaan van de functies van de adrenerge receptoren. Deze rapporten zijn van cruciaal belang voor het in evenwicht brengen en beheren van elkaars functies, zodat het zenuwstelsel van het menselijk lichaam goed werkt.
Adrenergisch versus cholinergisch
Het belangrijkste verschil tussen de adrenerge en cholinerge receptoren is dat beide receptoren verschillende neurotransmitters gebruiken die in het menselijk lichaam aanwezig zijn. De adrenerge receptoren zouden zich binden aan de neurotransmitters, terwijl de cholinerge receptoren zich zouden binden aan de acetylcholine-neurotransmitters.
De adrenoceptoren zijn voornamelijk in het lichaam aanwezig om de acute stressreactie weer te geven. In intense of stressvolle situaties zouden de adrenerge receptoren hun effectiviteit willen aantonen tegen handelingen of acties die een vecht- of vluchtreactie vereisen.
Om de functies van adrenoceptoren in evenwicht te brengen, wordt in het menselijk lichaam een andere receptor aangetroffen die bekend staat als een cholinerge receptor. De aanwezigheid van cholinerge receptoren is gekoppeld aan het PZS (parasympathisch zenuwstelsel). Het menselijke spijsverteringskanaal werkt efficiënt dankzij de aanwezigheid van cholinerge receptoren.
Vergelijkingstabel tussen adrenerge en cholinerge
| parameters | Adrenergisch | cholinergic |
| Definitie | Adrenerge receptoren binden zich aan noradrenaline en adrenaline is een organische chemische stof die behoort tot de catecholamine-familie. | Cholinerge receptoren binden zich aan acetylcholine, een organische chemische stof. |
| Zenuwstelsel | Het belangrijkste werkingsmechanisme van de adrenerge is verbonden met het sympathische zenuwstelsel | Het belangrijkste werkingsmechanisme van cholinergica is gekoppeld aan het parasympathische zenuwstelsel |
| neurotransmitters | Adrenaline en noradrenaline | Acetylcholine |
| Types | Alpha en Beta | Nicotinezuur en muscarinezuur |
| antwoord | Vecht of vlucht reactie | Digest en rust reactie |
Wat is Adrenergisch?
Adrenergisch verwijst naar de fysiologische en farmacologische effecten van het activeren van het sympathische zenuwstelsel, dat deel uitmaakt van het autonome zenuwstelsel. De term ‘adrenergisch’ is afgeleid van ‘adrenaline’ of ‘epinefrine’, twee nauw verwante hormonen en neurotransmitters die een centrale rol spelen in de sympathische respons.
Belangrijke punten over de adrenerge functie zijn onder meer:
- Sympathisch zenuwstelsel: Adrenerge effecten worden voornamelijk gemedieerd door het sympathische zenuwstelsel, het ‘vecht- of vluchtsysteem’ genoemd. Het sympathische systeem wordt geactiveerd wanneer het lichaam een bedreiging waarneemt of meer energie en alertheid vereist.
- Neurotransmitters: Adrenerge reacties worden veroorzaakt door neurotransmitters, waaronder noradrenaline (noradrenaline) en epinefrine (adrenaline), die vrijkomen uit de zenuwuiteinden en de bijnieren als reactie op stress of stimulatie.
- Fysiologische effecten: Adrenerge activering leidt tot een reeks fysiologische reacties, waaronder een verhoogde hartslag, verhoogde bloeddruk, verwijding van de luchtwegen, verhoogde alertheid en mobilisatie van energiereserves. Deze reacties bereiden het lichaam voor om te reageren op een waargenomen dreiging of uitdaging.
- Klinische relevantie: Verschillende medicijnen richten zich op adrenerge receptoren, waaronder adrenerge agonisten (stimulantia) en antagonisten (blokkers). Deze medicijnen behandelen aandoeningen zoals astma, hypertensie en hartritmestoornissen door de adrenerge reacties te moduleren.
- Adrenerge receptoren: Adrenerge reacties worden gemedieerd via adrenerge receptoren, waaronder alfa en bèta. Verschillende weefsels en organen hebben verschillende combinaties van deze receptoren, wat leidt tot uiteenlopende effecten in verschillende lichaamsdelen.
Samenvattend verwijst adrenerge naar de reacties van het lichaam op de activering van het sympathische zenuwstelsel, wat leidt tot fysiologische veranderingen die gericht zijn op het vergroten van de alertheid en energie als reactie op stress of uitdagingen. Het begrijpen van adrenerge mechanismen is cruciaal in fysiologische en klinische contexten, omdat het een centrale rol speelt in de reactie van het lichaam op verschillende stimuli.
Wat is cholinerge?
Cholinergisch verwijst naar de fysiologische en farmacologische effecten van het activeren van het parasympathische zenuwstelsel, dat deel uitmaakt van het autonome zenuwstelsel. De term ‘cholinergisch’ is afgeleid van ‘choline’, een voorloper van acetylcholine, een belangrijke neurotransmitter in dit systeem. Cholinerge reacties zijn in wezen het tegenovergestelde van adrenerge reacties, die worden gemedieerd door het sympathische zenuwstelsel.
Belangrijke punten over de cholinerge functie zijn onder meer:
- Parasympathisch zenuw stelsel: Cholinerge effecten worden voornamelijk gemedieerd door het parasympathische zenuwstelsel, het ‘rust- en verteringssysteem’ genoemd. Dit systeem is actief tijdens periodes van ontspanning en herstel.
- Neurotransmitter Acetylcholine: Cholinerge reacties worden veroorzaakt door acetylcholine, een neurotransmitter die wordt vrijgegeven door cholinerge zenuwuiteinden. Acetylcholine speelt een centrale rol bij het overbrengen van signalen tussen zenuwcellen, zenuwen en spieren.
- Fysiologische effecten: Cholinerge activering leidt tot een reeks fysiologische reacties, waaronder een verlaagde hartslag, verlaagde bloeddruk, verhoogde spijsverteringsactiviteit, vernauwing van de luchtwegen en ontspanning van gladde spieren. Deze reacties bevorderen ontspanning en het behoud van energie.
- Klinische relevantie: Cholinerge receptoren zijn het doelwit van verschillende medicijnen, waaronder cholinerge agonisten (stimulantia) en antagonisten (blokkers). Deze geneesmiddelen behandelen glaucoom, myasthenia gravis en gastro-intestinale stoornissen door de cholinerge reacties te moduleren.
- Cholinerge receptoren: Cholinerge reacties worden gemedieerd via cholinerge receptoren, waaronder muscarine- en nicotinereceptoren. Verschillende weefsels en organen hebben verschillende combinaties van deze receptoren, wat leidt tot uiteenlopende effecten in verschillende lichaamsdelen.
Samenvattend verwijst cholinerg naar de reacties van het lichaam op het activeren van het parasympathische zenuwstelsel, wat leidt tot fysiologische veranderingen gericht op ontspanning en energiebesparing. Het begrijpen van cholinerge mechanismen is cruciaal in fysiologische en klinische contexten, omdat het een centrale rol speelt in de reactie van het lichaam op verschillende stimuli, vooral tijdens rust en herstel.
Belangrijkste verschillen tussen adrenerge en cholinerge
- De receptoren, zoals cholinerge en adrenerge, zijn vitale delen van het zenuwstelsel die nodig zijn voor verschillende functies. Beide receptoren hebben te maken met twee verschillende afdelingen van het zenuwstelsel.
- Beide receptoren gebruiken verschillende soorten neurotransmitters. De adrenerge receptoren gebruiken de neurotransmitters noradrenaline en adrenaline, terwijl de cholinerge receptoren de neurotransmitters acetylcholine gebruiken.
- De adrenerge receptoren verbeteren het algehele lichaam door de hartslag te verhogen, terwijl de cholinerge receptoren werken voor de neerwaartse regulerende effecten van het lichaam.
- Het type adrenerge receptoren verschilt van de cholinerge receptoren. De adrenerge receptoren omvatten alfa- en bèta-receptoren. De cholinerge receptoren omvatten de muscarine- en nicotinereceptoren.
- Het belangrijkste mechanisme van adrenerge receptoren is G-eiwitkoppeling, terwijl de cholinerge receptoren metabotroop en inotroop-ligand-gated zijn.
Conclusie
Adrenerge en cholinerge receptoren zijn belangrijke componenten of delen van het autonome zenuwstelsel. De werkingsfuncties van de receptoren zijn afhankelijk van de binding van de neurotransmitter.
Beide receptoren zijn gekoppeld aan verschillende delen van het zenuwstelsel. De adrenerge receptor is van vitaal belang voor het sympathische zenuwstelsel, terwijl de cholinerge receptoren voor het parasympathische zenuwstelsel werken.
De adrenerge receptoren zijn verantwoordelijk voor het verhogen van de hartslag van de persoon, terwijl de cholinerge receptoren de hartslag kunnen verlagen of downreguleren.
De adrenerge receptoren zijn verantwoordelijk voor het verhogen van de bloeddruk van mensen, terwijl de cholinerge receptoren geen functie hebben bij het verhogen van de bloedsuikerspiegel.
De adrenerge receptoren zouden de beschikbaarheid van glucose verhogen door de skeletspieren van bloed te voorzien. De adrenerge receptoren zijn verantwoordelijk voor het verwijden van de pupillen, terwijl de cholinerge receptoren verantwoordelijk zijn voor het verwijden van de bloedvaten.
De adrenerge receptoren worden geclassificeerd in alfa- en bèta-receptoren, die een verdere classificatie hebben. De cholinerge receptoren worden zonder verdere classificatie geclassificeerd in muscarine- en nicotinereceptoren.
De adrenerge en cholinerge receptoren activeren de zenuwimpuls, maar beide werken anders.
Referenties
- https://www.ahajournals.org/doi/abs/10.1161/01.CIR.101.5.558
- https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0021925818541557
Ik heb zoveel moeite gestoken in het schrijven van deze blogpost om jou van waarde te kunnen zijn. Het zal erg nuttig voor mij zijn, als je overweegt het te delen op sociale media of met je vrienden/familie. DELEN IS ️
